Stronę odwiedzono:
26860297 razy
|
PAMIĄTKOWE RUPIECIE ANNY BIKONT I JOANNY SZCZĘSNY w Filii nr 10 – relacja
6 lutego 2014 r. Filia nr 10 WiMBP w Rzeszowie gościła Klubowiczów Dyskusyjnego Klubu Książki. Podczas interesującego spotkania słuchacze rozmawiali o życiu i twórczości polskiej noblistki Wisławy Szymborskiej, zachęcając do przeczytania książki A. Bikont i J. Szczęsny „Pamiątkowe rupiecie”. Spotkanie prowadziła moderator DKK Małgorzata Chlebowska.
DKK przy Filii nr 10 WiMBP w Rzeszowie poleca:
„Pamiątkowe rupiecie” Anny Bikont i Joanny Szczęsny.
Książka dwóch dziennikarek: Anny Bikont i Joanny Szczęsny przybliża nam biografię noblistki – Wisławy Szymborskiej. Drugie jej wydanie posiada interesującą obwolutę: portrety poetki – młodej dziewczyny i starszej pani oraz jest wzbogacone o życiorys z ostatnich 15 lat życia i większą ilość zdjęć. Po otrzymaniu przez W. Szymborską Nagrody Nobla, ta książka była pierwszym pełnym kompendium wiedzy o laureatce. Przed przyznaniem nagrody, nazwisko Szymborskiej w Polsce bardziej kojarzone było z jej pracą w redakcji „Życia Literackiego”, gdzie drukowane były jej felietony – recenzje literackie, zebrane i wydane w tomie „Lektury nadobowiązkowe”, niż z jej twórczością poetycką. Tymczasem świat ją znał i docenił dzięki fenomenalnym tłumaczom, szczególnie na język szwedzki, włoski i angielski. Dziennikarska rzetelność i żmudna praca pozwoliły w „Pamiątkowych rupieciach” stworzyć portret poetki kompatybilny z jej twórczością. Obydwie autorki delikatnie i subtelnie opisują kolejne etapy życia, nie drążą spraw intymnych, choć o nich informują. Cytowane wiersze w naturalny sposób uzupełniają biografię. Wyłania się z niej obraz człowieka, kobiety: nieprzeciętnie inteligentnej i dowcipnej, erudytki i miłośniczki kiczu, balansującej od ekstatycznego zachwytu do głębokiej rozpaczy, genialnej poetki i prywatnej osoby, sławnej i niesłychanie skromnej, czyli wydawałoby się sprzeczności, które jednak układają się w fascynującą pełnię osobowości artystki. I taka jest jej poezja, inspirowana konkretnym obrazem, spostrzeżeniem, wiedzie do uniwersalnych uogólnień. Piękno zwykłego życia ją absorbuje, dotyka spraw wydawałoby się banalnych, ale poprzez ironiczny dystans, żartobliwą absurdalność, bez zadufania, dociera do prawd podstawowych, związanych z naszą egzystencją, daje podpowiedź jak przeżywać świat, pomaga żyć. Pisze jakby głośno myślała, Czytelnik nie nudzi się przy jej poezji, ponieważ jest to liryka czystej radości, elegancji języka i lapidarności formy oraz genialnej celności puenty. Otwiera nam oczy na „oczywistą oczywistość”, której jednak my sami nie zauważamy. Dlatego wielką poetką jest i nas zachwyca – parafrazując Gombrowicza. Pokazuje to w pełni książka A. Bikont i J. Szczęsny, w której też prezentowane są relacje i opinie osób z najbliższego środowiska W. Szymborskiej. Udało się autorkom namówić poetkę na uchylenie rąbka swej prywatności i dzięki temu ta biografia nie jest spiżowym pomnikiem, a obrazem człowieka żyjącego pełnią życia. Czyta się ją z wielkim zainteresowaniem.
oprac. Ewa Wójcik
Moderator DKK Małgorzata Chlebowska
---------------------------------------------------------------------------------------
GALERIA