Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Swietłana Aleksiejewicz „Cynkowi chłopcy” – spotkanie DKK w Filii nr 10 – relacja

Swietłana Aleksiejewicz „Cynkowi chłopcy” –

spotkanie DKK – Filia nr 10

1 grudnia 2016 r. na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, działającego przy Filii nr 10 Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Rzeszowie, omówiona została książka „Cynkowi chłopcy” Swietłany Aleksijewicz. Postać autorki przybliżyła Klubowiczkom Małgorzata Chlebowska, omawiając w skrócie jej biografię oraz twórczość. Maria Suchy w przygotowanej przez siebie prezentacji multimedialnej zobrazowała tło historyczne wojny w Afganistanie: przyczyny jej wybuchu, przebieg oraz konsekwencje, z jakimi do tej pory cały świat się zmaga.

Jolanta Jędryka

Swietłana Aleksiejewicz „Cynkowi chłopcy”

Recenzje Klubowiczek:

Książka „Cynkowi chłopcy” to zbiór wojennych reportaży Swietłany Aleksiejewicz, białoruskiej pisarki, która otrzymała Literacką Nagrodę Nobla w 2015 r. Autorkę doceniono za „polifoniczny pomnik dla cierpienia i odwagi w naszych czasach”.

Autorka przeprowadziła setki rozmów z żołnierzami i osobami cywilnymi, którzy uczestniczyli w wojnie afgańskiej. Opisała bezsens tej wojny, okrucieństwo państwa, rozpacz bliskich.

Książka składa się z dwóch części. Pierwsza część to właściwi „Cynkowi chłopcy” – radzieccy żołnierze, którzy pojechali do Afganistanu, by pomagać narodowi afgańskiemu budować szkoły, drogi, a na miejscu doświadczyli piekła wojny, cierpienia, ciągłego zagrożenia, brutalnej „fali”. Wielu z tych żołnierzy nie było przygotowanych do walki w górach Afganistanu, w gorącym klimacie. Wojna radziecko-afgańska trwała10 lat. Polegli żołnierze wracali w cynkowych trumnach, ubrani w mundury z II wojny światowej, bo szkoda było tych współczesnych; inni wracali okaleczeni psychicznie. Przyjeżdżający na przepustki przywozili dla matki chustkę, dla dziewczyny kosmetyki, dla siebie kąpielówki, bo tych akurat w ZSRR nie było, niektórzy video i magnetofony.

W książce są wstrząsające opowieści matek i żon, których najbliżsi mężczyźni wrócili do kraju w cynkowej trumnie. Ci, dla których los okazał się bardziej łaskawy, w rozmowie z autorką przeklinają „obowiązek internacjonalistyczny”, który rzucił ich do piekła.

Weterani wojenni to „afgańcy”, którzy po powrocie z afgańskiego koszmaru przeżywają koszmar związany z powrotem do rzeczywistości.

Druga część to opis batalii sądowej ze sprawy wytoczonej autorce za treści zawarte w tej książce. Zarzucono jej szarganie dobrego imienia i honoru żołnierzy radzieckich. Kodeks rosyjskiego oficera mówi jasno: „Ojczyźnie mogę oddać życie, honoru – nikomu”.

Książka godna polecenia. Jej przeczytanie pozwala zrozumieć, co działo się z „afgańcami” po powrocie do domu i jak bolesny powrót chłopców w cynkowych trumnach przeżywali najbliżsi.

Małgorzata Siuta

------------------------------------------------------

GALERIA