Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

„Kochanie zabiłam nasze koty” – Dyskusja o powieści Doroty Masłowskiej w DKK dla młodzieży, w Filii nr 5

„Kochanie zabiłam nasze koty” – Dyskusja o powieści Doroty Masłowskiej

w DKK dla młodzieży,

w Filii nr 5

O samotności w wielkim mieście i problemach które powoduje rozmawialiśmy podczas grudniowego spotkania DKK dla młodzieży w Filii nr 5. Inspiracją do poruszanych tematów była powieść Doroty Masłowskiej „Kochanie zabiłam nasze koty”.

Autorka jest bacznym obserwatorem współczesności i potrafi w atrakcyjny sposób przedstawić swoje spostrzeżenia. Widzimy więc, w postępowaniu i charakterze postaci efekty zatruwania swego umysłu bezkrytycznym oglądaniem telewizji, facebooko- i twitteromanii, konsumpcjonizmu w odcieniu kolejnych ubrań, z nutą fastfoodowych zapachów.

Do tego opowieść podana jest w oryginalnym stylu, szczególnie w kontekście językowym. Czytelnika rozśmieszają ciekawe porównania zbudowane wg wzoru: język potoczny plus kontrast zakończony zaskakującą, trafną puentą. Uwagę zwraca też kompozycja –układ klamrowy, który skłania odbiorców do refleksji. Jakby autorka, w zakończeniu spotkania z jej powieścią mówiła do czytelnika:  Pomyśl, po co właściwie to czytałeś? Co Ci dała lektura mojej książki?

Młodzi Klubowicze analizując fabułę utworu i dywagując nad jego wymową uznali, że dotyczy ona pracy nad sobą. I w dobie, gdy większość ludzi dąży do wygodnego i łatwego życia, nie warto zazdrościć innym, czy to bogactwa, czy partnera, czy przyjaciół, tylko próbować samemu znaleźć swoje szczęście. Dla jednego tym szczęściem będzie kolejna rzecz, a może bliskość kochającej osoby, a jeszcze inni cieszyć się będą ze znalezienia bratniej duszy. W tym wielkim świecie smutno być samemu. A jak pokazują kolejne utwory z literatury współczesnej, jest to problem nadrzędny współczesności. Zastanówmy się więc czasem, skąd pochodzi czyjaś zazdrość, zawiść czy nieszczerość…

Zaś najbliższe Święta Bożego Narodzenia spędźmy w szczerej radości bycia z najbliższymi.

Aldona Wiśniowska

***

Jak zawsze - pisemne przemyślenia Klubowiczów. Tym razem zmierzyli się z porównaniem samotności - Samotność jest jak….

Samotność jest jak łódź, bujająca się na otwartym morzu.

Samotność jest jak drzewo na pustyni.

Maciek

Samotność jest jak funkcja kwadratowa, której delta jest mniejsza od zera.

Iza

Samotność jest jak gałąź pochylająca się lekko na wietrze w pochmurny dzień, albo jak tępy wzrok człowieka, spoglądającego na tę gałąź z pokoju pełnego ludzi.

Aldona

Samotność jest jak opuszczony dom, pełny przedmiotów już nienadających się do użytku.

Diana

Samotność jest jak cmentarz wypełniony ciszą. Brakiem dusz. Przychodzimy tam tęskniąc. Nigdy nie otrzymujemy odpowiedzi.

Ola