Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

KULTURA ŻYWEGO SŁOWA. Spotkanie z teatrologiem Moniką Adamiec w Filii nr 7 – relacja

KULTURA ŻYWEGO SŁOWA.
Spotkanie z teatrologiem Moniką Adamiec –
Filia nr 7 

Kolejne spotkanie z Moniką Adamiec – teatrologiem z Młodzieżowego Domu Kultury w Rzeszowie, mające charakter warsztatów teatralnych, odbyło się 25 kwietnia 2016 r., w ramach cyklu „Kultura Żywego Słowa”. Zorganizowała je Filia nr 7 WiMBP w Rzeszowie dla uczniów z Gimnazjum nr 11 z Grupy Teatralnej „Żuczek” (op. Dagmara Mazur).

Wstępem do prawidłowej wymowy – podkreśliła Monika Adamiec – jest odpowiednie przygotowanie się poprzez ćwiczenie całej twarzy. Prezentacja poszczególnych gestów, odpowiedniego układu ust w postaci klaskania, wyrażania gestami różnych zachowań przedmiotów, zwierząt czy ludzi (jazda samochodem, kłus konia, klapanie klapek, chodzenie itp.), to wszystko ułatwia wymowę poszczególnych samogłosek (a, o, u, i, y, e, ą, ę), ich artykulację, która wpływa na jakość wypowiadanych słów. Wszystko to, co jest samogłoską – podkreśliła Monika Adamiec – daje emocje. Po coś się mówi, by rozkochać, by z kimś się zaprzyjaźnić. Trzeba to robić raz, porządnie i nie wracać już do tego. Można czytać mocno, lepiej powiedzieć lub wolniej, nie śpieszyć się. Scena to jest takie miejsce, że jestem jakąś postacią. Jesteście postaciami, wtedy gdy wczujecie się w daną postać. One żyją.

W dalszej część warsztatów uczestnicy powtarzali poniższe wersy:

Pa, pa, pa,
ten Pan w dłoni sitko ma,
apa, apa, apa
chwyta sitkiem wodę gapa,
woda leci kap, kap, kap,
w kubek gapo wodę łap.
Cały wodą się ochlapał
klapu,klapu
klap, klap, klap.

„Hanka Modroka, szła po wodę do potoka”.

Wiersz „Ptasie Radio” Juliana Tuwima nawiązuje do przeżyć Poety z lat dziecięcych, kiedy to uczestnicząc w wyciecze do lasu, słuchał odgłosów przyrody, a szczególnie ptaków. Fascynował się też chemią, a także jaszczurkami i wężami – dodała Monika Adamiec. Interpretacja wiersza „Ptasie Radio” Tuwima stała się sprawdzianem uczestników w wymowie poszczególnych fraz utworu. Podział na role pozwolił im wejść w klimat rozmowy ptaków. Muzyka to był wówczas wielki rarytas. Mogli jej słuchać tylko w Teatrze, w Filharmonii, ale też radio było czymś fascynującym. Radio niosło informację, muzykę.

To doświadczanie pozwoliło Tuwimowi oddać w sposób genialny wymowę ptaków. W tym radiu znalazła się śmietanka ptasia. Dlatego – podkreśliła Monika Adamiec – należy akcentować wyrazy, czasowniki, najważniejsze części zdania, które niosą emocje: „Kto?, Co?”

Końcowym akcentem warsztatów teatralnych było przedstawienie wspomnianego utworu Juliana Tuwima.

Dziękujemy Monice Adamiec za udział w warsztatach teatralnych.

Anna Kurowska

 -----------------------------------------------------------------------

GALERIA