Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

WARTO CZYTAĆ – „Dziewczyna z Neapolu” Lucinda Riley Spotkanie grupy Dyskusyjnego Klubu Książki w Filii nr 8

WARTO CZYTAĆ – „Dziewczyna z Neapolu” Lucinda Riley

Spotkanie grupy Dyskusyjnego Klubu Książki w Filii nr 8

 „Nic nie smakuje tak słodko jak miłość, i nic nie pali żywym ogniem jak zdrada”

„Dziewczyna z Neapolu” opowiada historię życia Rosanny Menici i jej bliskich – od dzieciństwa po dorosłe życie. Główną bohaterkę poznajemy jako 11- letnią dziewczynkę. Rosanna posiada niesamowity głos, wszyscy mówią jej, że pięknie śpiewa. Jej rodzice prowadzą restaurację, w której pomaga ona i jej starsze rodzeństwo: siostra Carlotta i brat Luca. Na przyjęciu u przyjaciół rodziców Rosanna poznaje ich syna Roberta Rossiniego, starszego od niej o kilkanaście lat. Roberto uczy się śpiewu w szkole muzycznej w Mediolanie. Kiedy Rosanna zaśpiewa on zwróci na nią uwagę, a szczególnie na jej głos.

Rosanna z kolei zakocha się w nim i postanowi, że on kiedyś zostanie jej mężem. Za jego namową  rozpocznie lekcje u znakomitego nauczyciela muzyki i śpiewu, za które będzie płacił jej brat. Jako siedemnastolatka otrzyma stypendium i wyjedzie z bratem do Mediolanu by uczyć się dalej. Od teraz jej największym marzeniem będzie kariera operowa, występy w słynnej La Scali i innych największych operach na świecie.  

„Miłość nie ma nic wspólnego z rozsądkiem”

Po kilku latach ona i Roberto spotkają się znowu i zostaną parą nie tylko na scenie, ale i w życiu. Rosanna zgodzi się zostać jego żoną, choć wie, że ma on wciąż opinię uwodziciela. Roberto przekonuje ją, że zakochał się po raz pierwszy i będąc z nią na pewno się zmieni. Ale czy takiemu mężczyźnie można zaufać i uwierzyć? Czy można kochać przez całe życie tylko jednego mężczyznę? Czy dla miłości warto rezygnować z marzeń?

„Czasami lepiej jest nie wyjawiać tajemnic z przeszłości”

Cała opowieść jest przeplatana fragmentami pewnego rodzaju pamiętnika, który bohaterka napisała do swojego syna Nico. Opisała w nim swoje dzieciństwo, to jak poznała jego ojca Roberta Rossiniego, o początkach swojej kariery, o ich wspólnych występach, sukcesach, sławie. I o tym jak zdali sobie sprawę, że są sobie przeznaczeni, jak wyglądało ich małżeństwo i wreszcie jakim ojcem  i mężem był Roberto. Ten pamiętnik to  forma rehabilitacji w stosunku do syna, gdyż Rosanna wciąż wyrzuca sobie, że zawiodła jako matka i nie było jej przy nim gdy Nico najbardziej jej potrzebował.

Akcja powieści „Dziewczyna z Neapolu” nie rozgrywa się tylko w tym jednym mieście. Neapol pojawia się jedynie na początku opowieści, potem wraz bohaterami przenosimy się do Mediolanu, Londynu, Wiednia i na końcu na Korsykę.

„Dziewczyna z Neapolu” to niezwykła opowieść o wielkiej namiętności, miłości, zdradzie, silnych więzach rodzinnych, prawdziwej przyjaźni i trudnych wyborach między życiem rodzinnym, a karierą.

Autorka na przykładzie związku Rosanny i Roberta pokazała, że miłość często bywa ślepa i zamiast szczęścia może przynieść także cierpienie i ból. Czasami za bardzo skupiamy się na drugiej osobie, uzależniamy od niej, a zapominamy o własnych potrzebach i marzeniach.

Lucinda Riley znów nie zawiodła swoich czytelników. To kolejna świetnie napisana powieść, pełna silnych emocji, z doskonałymi dialogami, ciekawymi bohaterami, wciągającą fabułą  oraz wzruszającym zakończeniem. 

„Dziewczyna z Neapolu” to książka, którą będzie się pamiętać długo po przeczytaniu.

Małgorzata Świder

--------------------------------------------------------

GALERIA