|
Za światło dzienne lat młodych,
za ocalenie w Warszawie,
za poezji swobodny oddech
dziękuję Panie Czesławie.
M. Skwarnicki
11 stycznia 2011 r. spotkaliśmy się w DKK, by porozmawiać o poezji Czesława Miłosza. Skupiliśmy się głównie nad tematyką narodową wierszy i stosunkiem Poety do polskości. Autor wyrzucał Polakom wady, krytykował – i to nie zawsze się podobało. Kochał Polskę i czuł się przedstawicielem literatury, na której wyrósł. Twórczość Noblisty budzi wiele emocji wśród Czytelników – „podoba się” lub nie – lecz nigdy nie jest obojętna i nie można odmówić jej artyzmu. To poezja, która nie przemija, gdy przeminą jej czasy.
A. Szela