Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Czesław Miłosz: „Jak powinno być w niebie. Wiersze wybrane”

”(…)To jest dolina Niewiaży, samo serce Litwy.
Kto nią jechał, po obu stronach widział białe dwory.
Tu oto Kałnoberże, naprzeciwko Szetejnie,
Dom, w którym się urodziłem, wyraźnie widoczny
(…)”
Cz. Miłosz, Rok 1911

By uczcić 100. rocznicę urodzin Czesława Miłosza, a tym samym wziąć udział w obchodzonym Roku Miłosza, podczas wrześniowego spotkania DKK dla dorosłych, w Filii Nr 5, rozmawiałyśmy o zbiorze wierszy poety „Jak powinno być w niebie”. Wybór, którego dokonał Jerzy Illg, ukazuje przekrojowo utwory Czesława Miłosza od lat 30. do 2003 r. Z wierszy wyłania się ogromna wrażliwość twórcy, doskonała obserwacja rzeczywistości, jak i pewna dojrzałość nabywana z czasem. Szczególnie wzruszające są te, z ostatnich lat życia Miłosza, w których wraca do kraju lat dzieciństwa i  stara się zatrzymać w słowach, upływającą zmienność otoczenia, przywołać znanych mu ludzi, wrócić do miejsc, gdzie był szczęśliwy."Ostatnie” wiersze poety pokazują nam jego wnętrze, stan ducha, przemyślenia dotyczące poszukiwań sensu życia, starości, śmierci, Boga. Odnosi się wrażenie, że są niezwykle osobiste, a przez to bliskie odbiorcy.Twórczość Miłosza zauroczyła Klubowiczki. Panie czytały głośno wybrane przez siebie wiersze, a potem następowała wspólna interpretacja. Czasem głosy były zbieżne, czasem wyjątkowo subiektywne, a to oznacza, że mistrz naprawdę poruszył nasze wnętrze. Na koniec wysłuchałyśmy nagrania, w którym Miłosz melorecytuje swój utwór „Tak mało”. Mamy nadzieję, że mimo iż odszedł „za granice śmierci” i ogląda „górskie pasma w niebiańskiej kniei”, nie będziemy go szukać w „gajach i puszczach słownika”, ale w jego utworach.
Aldona Wiśniowska