Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

10.03.2011 Dyskusyjny Klub Książki spotkał się w 10-cio osobowym gronie, by porozmawiać o książce Katarzyny Miller i Moniki Pawluczuk „Być kobietą i nie zwariować”.
Katarzyna Miller jest znaną wielu osobom psychoterapeutką, psycholożką, filozofką i poetką, autorką bądź współautorką książek jak: „Chcę być kochana tak jak chcę”, „Bajki rozebrane”,„Ból jest jedwabiem”, „Stołeczek”. Monika Pawluczuk jest dziennikarką , reżyserką oraz trenerką rozwoju osobistego.
W książce „Być kobietą i nie zwariować” na przykładzie grupy złożonej z 11 kobiet poznajemy cel spotkań terapeutycznych oraz styl pracy terapeutki. Zasygnalizowane problemy są w zasadzie typowe i dotyczą relacji z partnerami, rodzicami, przyjaciółmi i dziećmi. Każdy z czytelników
może więc znaleźć problem mu bliski, którego rozwiązanie często zależy od własnego podejścia
do sprawy, od postawy jaką przyjmujemy wobec siebie, ludzi i zdarzeń. Terapeutka uzmysławia jak trudno samemu wychwycić błędy w swoim myśleniu i postrzeganiu siebie, które przekładają się na relacje z otoczeniem. Książka ta pobudza do pozytywnego myślenia o sobie i wzmacnia poczucie, że można wypracować sposób radzenia sobie w trudnych sytuacjach.
Polecamy do przeczytania.

Monika Sadkowska

Recenzja
„Być kobietą i nie zwariować”. Tytuł ten ubrały w powieść panie Katarzyna Miller – znana psychoterapeutka i Monika Pawluczuk – dziennikarka.

Na kilkudniowej terapii spotyka 12 kobiet łącznie z prowadzącą terapię panią Kasią. Są to kobiety w różnym wieku i z różnymi doświadczeniami życiowymi i zawodowymi. Jednak ani same warsztaty ani lista osób biorących w niej udział nie są prawdziwe. Ważne jest to, że powstały na podstawie rzeczywistych doświadczeń psychoterapeutki i myślę, że są swego rodzaju prezentacją spotkań psychoterapeutycznych przeprowadzonych przez panią Katarzyna Miller.

Pewną trudnością dla czytelników może być identyfikacja każdej z bohaterek. Na początku widnieje spis uczestniczek „opowieści psychoterapeutycznych” z podaniem wieku, ogólnego wrażenia o danej osobie oraz sytuacji rodzinnej lub zawodowej. W trakcie lektury jednak często przerzucałam kartki, aby ponownie sprawdzić kim jest dana osoba, tak aby dopasować ją do kontekstu wypowiedzi.
Sama książka jest moim zdaniem bardzo ciekawa. Pisana prostym, jasnym stylem, bez mądrzenia, naukowych wywodów. Po prostu ludzkie rozwiązana ludzkich problemów.
Z pewnością nie jest to poradnik i nie należy go tak traktować. Raczej prezentacja, może nawet wskazówka, że są miejsca i ludzie, do których możemy udać się po radę, kiedy nasze działania nie odnoszą skutków, kiedy jest nam ciężko i często nie widzimy wyjścia z trudnej sytuacji.

Dobry psycholog, terapeuta często dostrzega schematy myślowe, którymi się kierujemy i wpadamy w błędne koło naszych równie błędnych decyzji. Ważne jest też, aby znaleźć osobę, której styl pracy, czyli prowadzenia terapii nam odpowiada, bo przez terapeuta ma szansę dotrzeć do nas samych.
W opisanych historiach kobiet można znaleźć czasami coś, co ma odniesienie do naszego własnego życia i zastanowić się głębiej nad tym. I właśnie chociażby z tego powodu polecam tę książkę nawet tym, którzy nie przepadają za wszelkimi psychologicznymi dywagacjami na temat życia.
Klubowiczka
Aldona Białas