Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Andres Trapiello: "Żywoty Cervantesa"

21 sierpnia 2012 r. odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki Miejskiej Biblioteki Publicznej w Jaśle. Klubowicze dyskutowali o książce Andresa Trapiello  „Żywoty Cervantesa”.

Już sam tytuł wskazuje jak bogate musiało być życie autora „Don Kichota”. I rzeczywiście, począwszy od mrożących krew w żyłach pojedynków, poprzez nieudane małżeństwo, żołnierską tułaczkę aż po pobyt w więzieniu.  Cervantes tworzy w siedemnastowiecznej Hiszpanii za panowania Filipa II a tworzywem, z którego czerpie  są własne doświadczenia i wnikliwe obserwacje bystrego umysłu. Czytelnikowi nie zostawia złudzeń, co do pojmowania własnej twórczości: Nie jestem skromniś, ani hipokryta, chcę uznania i pochwały za to wszystko, co stworzyłem i co można przeczytać. Obecna na spotkaniu B. Tora powiedziała: Trapiello uczynił w książce bardzo trafną uwagę: „Humor, podobnie jak ironia, to jedyne szkło, przez które może obserwować świat człowiek sponiewierany i smutny. Człowiek skrzywdzony przez życie i przez ten zewnętrzny świat”. Ironia i humor użyte przez Cervantesa w jego powieściach są właśnie nim samym. R. Kolanko, zaintrygował  cytat „(...)człowiek tylko wtedy jest większy od innych, gdy potrafi czegoś więcej niż inni dokonać”. T. Furmanek-Wnęk spodobała się formuła - „Miej cierpliwość i przetasuj”, odnosząca się do życia jak do gry. A. Ziaja idąc tropem autora biografii, zadał zebranym pytanie, czy książki mogą uczynić ludzi szczęśliwymi? Literatura  bardziej uszczęśliwia twórcę niż czytelnika - odpowiedziała T. Furmanek-Wnęk. Tymczasem Z. Wojdyła podała przykład swojej wnuczki, którą książka „Świat Zofii” nakłoniła do wyboru studiów filozoficznych. Wiele w „Żywotach” domniemań i znaków zapytania, które jednak Trapiello uzupełnia  językowym kunsztem. Jeśli do tego dołożyć panoramę dziejów Hiszpanii, książka może być przystępnym podręcznikiem historii literatury.

Andres Trapiello -  Żywoty Cervantesa

Myślę, że pragnieniem Andresa Trapiello było nie tylko oddanie hołdu uwielbianemu przez niego Cervantesowi, ale również potwierdzenie jego opinii, a mianowicie, że (...)człowiek tylko wtedy jest większy od innych, gdy potrafi czegoś więcej niż inni dokonać. Istotnie wielu cervantologów poświęciło czas temu wybitnemu hiszpańskiemu twórcy, badając jego życie i twórczość. Trapiello podjął jeszcze jeden wysiłek, żeby opisać życie Cervantesa. Uczynił to nie tylko bazując na wcześniej ustalonych faktach i wnikliwych studiach swoich poprzedników, ale przyjął bardzo intrygujący trop, mianowicie – wypowiedzi bohaterów z książek  Cervantesa. To nie wymysł twórcy, ale sposób odbierania świata i poglądy samego autora, jako że to co człowiek potrafi odczuwać, potrafi też wypowiedzieć. Trapiello uczynił w książce  bardzo trafną uwagę: „Humor, podobnie jak ironia, to jedyne szkło, przez które może obserwować świat człowiek sponiewierany i smutny. Człowiek skrzywdzony przez życie i przez ten zewnętrzny świat”. Ironia i humor użyte przez Cervantesa w jego powieściach są właśnie nim samym - tzn. człowiekiem sponiewieranym i skrzywdzonym przez życie. Przykłady z  historii literatury świadczą o tym, że przeżycia i rozterki duchowe twórcy dały podstawę niejednemu dziełu. Tak też było w  przypadku Cervantesa, a jego wspaniałe dzieło - „Don Kichot” ma dzięki temu poczesne miejsce w literaturze światowej.

Barbara Tora DKK MBP w Jaśle