|
26 stycznia 2012 roku Leżajski Klub Książki na spotkaniu omówił książkę Macieja Grabowskiego „Ksiądz Rafał” oraz drugą jej część „Niespokojne czasy”
Do sięgnięcia po literaturę Grabowskiego zachęcił nas Szymon Hołownia, który wyraża się o niej bardzo pozytywnie:
„Ksiądz Rafał to taka książka, która nie irytuje…”
„Bałem się tej książki … ale naprawdę miło się rozczarowałem”
„Doskonałe religijne czytadło”
„Zapomina się że trzeba psa wyprowadzić na spacer ...trzeba coś zjeść lub pójść do pracy „ Ostatnimi czasy po sukcesie serialu Ojca Mateusza oraz popularności Jana Grzegorczyka dość często poruszany jest temat kościoła katolickiego.Maciej Grabowski jako swój debiut przedstawił życie mieszkańców wioski Gródka oraz ich codzienne problemy. Poznajemy młodego kapłana Rafała Nowinę który obejmując nowa parafię wzbudza wiele kontrowersji. Charyzmatyczny, młody kapłan ożywia wiarę, nawraca grzeszników, pomaga biednym i wyprowadza zagubionych „na prostą”. Sam uwikłany w rodzinne kłopoty, rozwiązuje trudne sprawy innych, walczy o każdego człowieka odważnie i do końca. Pogodzony z Bogiem, ze swoimi słabościami i ludźmi, zdobywa serca kolejnych osób.
Obie części oddają wiele ciepła i życzliwości płynącej nie tylko od księdza Rafała ale również wielu innych mieszkańców Gródka. W powieści oprócz szczerego śmiechu nie brakuje refleksji nad życiem, nad ulotnością i nieuchronnością czasu i losu. Dowiadujemy się i znajdujemy prawdziwe dowody na to, że dobrzy ludzie są i zawsze będą. Widzimy, co jest w życiu naprawdę ważne- chęć pomocy, zaangażowanie, siła przyjaźni i lojalności. Autor nie unika dysputy o problemach ważnych o rzeczach istotnych tak dla jednostki jak i dla społeczeństwa. Jest tu jednym słowem po trochu wszystkiego i dla każdego.
Opinie klubowiczów:
• Książka bardzo wciąga, budzi optymizm a pewność, że wszystko skończy się dobrze jest czasem człowiekowi potrzebna
• Bardzo podoba mi się bogata fabuła i barwne dialogi
• Realistycznie oddany klimat polskiej wioski drugiej połowy lat 70. Gródek kojarzy nam się z wymarzonym miejscem do zamieszkania.
• Bardzo trafnie opisany jest wewnętrzny światek ukryty za drzwiami plebani i kurii.
• Jest to książka radosna i urzekająca, ukazuje że nie ma człowieka bez wad.
• Warto byłoby mieć takiego duszpasterza w swojej parafii