Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

            W pierwszej części, oprócz teraźniejszości przenosimy się do XIX wieku, do rodu Zajezierskich. Malowniczy świat arystokracji i ubogi świat chłopów. Czytamy jak ówczesne kobiety radziły sobie z codziennością, mężczyznami, trudami źle podjętych decyzji. Mężczyźni wielkiego honoru, mądrości i słabości do pięknych kobiet. Szczegółowo pokazany jest skrawek życia każdego z bohaterów. Beztroski czas pełen bali, polowań, spacerów. Powieść poprzeplatana historiami, które łączą się w całość i mają konsekwencje aż do czasów współczesnych.

            Rodzina Zajezierskich, która przeżywa swoje wzloty i upadki. Czytelnika szybko wciąga opis ich codziennego życia. Czytając to teraz, wydawać by się mogło, że tamto życie było niezwykle trudne, ale za to szczęśliwe. Kobiety były skazane na żywot, który z góry był ustalony przez rodziców. Z czasem jednak godziły się ze swym losem. Niejednokrotnie prowadziły podwójne życie, gdzie mogły poddać się swym fantazjom i namiętnościom, spełniać swoje marzenia.

            Interesujące jest to, że edukacja klasy wyższej była na wysokim poziomie. Znajomość języków obcych i płynne posługiwanie się nimi było dla nich na porządku dziennym. Przyglądamy się przygotowywaniu dzieci do dorosłego życia, czy też podążaniu za nowinkami technicznymi i wdrażaniu je w życie. Autorka poświęca wiele uwagi na to, by jak najdokładniej przybliżyć czytelnikowi czasy XIX wieku.

            II tom jest kontynuacją historii rodów z pierwszej części. A Iga jest coraz bliżej odkrycia zagadki pierścienia. Jednocześnie napotyka ją jeszcze więcej trudności. To jej nie zniechęca, dzięki temu poznaje losy Cieślaków. Rodzinie tej poświęcony jest właśnie II tom trylogii. Hrabia Tomasz czy jego siostrzenica Grażyna Toroszyn, barwne postacie, jedni
z wiodących bohaterów. Tłem dla nich są czasy I wojny światowej.

Autorka zabiera tez nas do Nowego Świata, gdzie Marianna od nowa zaczyna swoje życie
z nieślubnym dzieckiem – Pawłem. Przed losem nie można uciec, doskonale przekonuje
się o tym biologiczny ojciec Pawła hrabia Tomasz.

            Swobodnie się czyta kolejne strony utworu. Wszystkie archaizmy są wyjaśnione. Dzięki nim czytelnik czuję się dokładnie jak w „tamtych” czasach. Opisy bohaterów i miejsc pobudzają wyobraźnię. Nie są one długie, to też nie zagmatwają powieści. Wręcz idealny scenariusz dla naszej wyobraźni. Przejścia między historią jednej rodziny a drugiej i miejsc są dobrze skonstruowane. Nie sprawia to chaosu i zagubienia dla odbiorcy. Ciekawym elementem jest umieszczenie drzewa genealogicznego głównych rodzin i alfabetyczny spis wszystkich osób występujących. Bez trudu możemy przypomnieć sobie kim jest dana postać.

            Małgorzata Gutowska - Adamczyk nie tylko jest pisarką, ale też historykiem teatru, scenarzystką filmową, dziennikarką. Jej książki cieszą się niezwykłą popularnością. „Cukiernia pod Amorem” zdobyła tytuł bestsellerowej powieści.

            Adresatem książki może być młodzież jak też dojrzałe kobiety. Młode osoby czytając zapoznają się z historią, taką od strony zwykłej codzienności, nie zawsze optymistycznej. Postawy życiowe i podjęte decyzje, które mają wpływ na późniejsze życie. Warto poświęcić dłuższą chwile na przemyślenia i nie dać się ponieść chwili. A z drugiej strony korzystać
z okazji i nowych doświadczeń. Postawy kobiet z powieści są różnorodne, lecz każda ma swoje plusy i minusy, dzięki temu każda czytelniczka może odnaleźć własne cechy i ich zalety, ale też mankamenty własnych podstaw. Co skłania do refleksji.

            I i II część trylogii jest przekrojem historii od XIX wieku po XX. Przeplatanie losów
i krzyżowanie się życiowych dróg. Opisy codzienności. Pokazanie ludzkich słabości
i pragnień. Radości i dramaty. Życie i śmierć. Dawne i nowe czasy. Kontrast krajów. To wszystko (i jeszcze więcej) znajduje się w tych książkach.

Jak najbardziej pozytywne odczucia po przeczytaniu. Warto zajrzeć do „Cukierni pod Amorem” i poznać losy rodzinnego pierścienia…