Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Koziołek Krzysztof: "Świeta tajemnica"

• Bardzo fajnie się czyta, ale razi mnie nieścisłość, bądź słaba znajomość autora prawa kanonicznego. Ksiądz mógł na procesie zeznać, że obowiązuje go tajemnica spowiedzi„ Naruszenie tajemnicy spowiedzi  nie zachodzi, gdy spowiednik mówi o czyjejś spowiedzi (nawet o grzechach) bez wskazania osoby. „

• Bardzo ciekawa intryga kryminalna,
• Warunki więzienne w których przebywa ksiądz  nie są realistyczne bo ksiądz pije wodę z deszczówki a raczej obecnie takich warunków nie ma w Polsce.
• Fajne odniesienie do dawnego ministra sprawiedliwości.
• Nie czytuje kryminałów ponieważ nie lubię drastycznych opisów. W tym przypadku autor oszczędza czytelnika i nie przybliża nam zmasakrowanych dzieci..
• Zaskakujące zakończenie, które mi się nie podoba.
• Powieść „ma w sobie wszystkie elementy kryminału społecznego. Na wokandę wchodzi nie tylko mord i ściganie sprawcy, ale także problematyka moralności księdza. Narracja, choć klasyczna i bez żadnych szczególnych zabiegów, wciąga czytelnika w poszukiwanie bezwzględnego mordercy. Zdanie za zdaniem, chcemy w końcu złapać szaleńca, który zabija dzieci oraz uwolnić niewinnego księdza który jest już osądzony.
• Jest to kryminał do polecenia znajomym, natomiast nie można się spodziewać dreszczy podczas lektury.
• Zastrzeżeniem z jakim spotkała się książka i zarzutem wobec autora – szczególnie  ze strony osób mających orientację w obowiązującej procedurze karnej jest to, że autor w zupełnie oderwany od realiów sposób opisał proces i prowadzone postępowanie karne wobec głównego bohatera. Można powiedzieć , że jest to zupełna „ fantastyka” -  chociażby nierealny czas trwania postępowania przygotowawczego przed procesem sądowym, sposób uzyskiwania zezwoleń na wiedzenia z osobą  tymczasowo aresztowaną ( nigdy nie decyduje o tym służba więzienna, ale prokurator lub sąd do którego dyspozycji aresztowany pozostaje). Na pewno tak wydarzeń przedstawiony na potrzeby książki jest bardziej atrakcyjny i wciągający czytelnika, jednak – można górnolotnie powiedzieć - nie służy edukacji prawnej czytelnika. Lecz być może zwrócą na to uwagę nieliczni czytelnicy - a więc ci którym problematyka procedury karnej jest bardziej znana.