Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Książka „Marzycielki” –opowaida o perypetiach nowych lokatorek – z czasów sprzed przeprowadzki i po zamieszkaniu w Nowej Hucie. Liliana ma trzynaście lat i wymyśloną przyjaciółkę – Kaśkę. Ma też starszą o dwa lata siostrę – pedantyczną i zorganizowaną Monikę. To właśnie Monika jest narratorką – opowiadaczem „Marzycielek”. Monika pewnego dnia odkrywa, że jej rodzice planują rozwód. Ta wiadomość przynosi jej ulgę – dziewczyna ma już dość ciągłych kłótni i wyrzutów. Stara się jednak chronić przed nadmiarem informacji Lilianę. Lilianę, która w oczach starszej siostry uchodzi za dziwadło – maluje sobie żuczki na dżinsach, chodzi w wiankach z mleczy i rozmawia z nieistniejącą Kaśką. Monika nie chce dostrzec wrażliwości i wyobraźni siostry – niemal wiernej kopii matki. Okazuje się, że dziewczynki będą musiały się wyprowadzić z ogromnego domu i zamieszkać z nieodpowiedzialną rodzicielką gdzieś w nowohuckim blokowisku. Jakby tego było mało – matka Moniki znajduje się pod silnym wpływem Alicji – przyjaciółki z dzieciństwa. Dwie kobiety dawniej należały do grona Marzycielek – nieformalnego stowarzyszenia (czyli po prostu do grupki przyjaciółek), które za cel stawiało sobie realizację własnych pragnień. Mama Moniki i Liliany, ku oburzeniu przedstawicielek starszego pokolenia, wyznaje zasadę, że „nikt nie musi być nieszczęśliwy, jeśli może to zmienić” i konsekwentnie te słowa wprowadza w czyn. Monice wydaje się, że jest w rodzinie oazą spokoju i opanowania. Stawia czoła huraganowi złożonemu z matki i siostry, robi wszystko, żeby nie dopuścić do przeprowadzki, dopóki nie poznaje Shreka – brata Blondi, przystojnego chłopaka, który wpada jej w oko. Odkrywa także tajemnicę swojej mamy, A Liliana, nie traktowana poważnie romantyczka – też ma swoje sekrety i więcej zdrowego rozsądku, niż ujawnia.

Powieść ta jest także interesującym przedstawieniem charakterów i typów ludzkich. Ale poza troskami współczesnych, poza wyostrzoną codziennością, pozostaje żywy u Majgier również temat szczęścia i marzeń. Zbliża się tu lekko autorka do „Ani z Zielonego Wzgórza”, próbuje uświadomić czytelniczkom, jak ważne w ich życiu są marzenia i jak ważne jest bycie szczęśliwym. Książka, tej autorki, z pewnością przypadnie do gustu młodym czytelnikom. To humorystyczno-optymistyczne podejście do kłopotów nastolatek. Bardzo się nam podobała.