Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Tematem październikowego spotkania była książka pt. „Proroctwo kamieni”. Na jej podstawie wywiązała się dyskusja na temat fantastyki: czym jest, jakie ukryte sensy można w niej odkryć i dlaczego warto ją czytać.
Rozmawiając, odkryłyśmy, że ten rodzaj książek, nie tyle czyta się dosłownie, co między wierszami. Wyżej wymieniona powieść jest tego dobrym przykładem. Pozornie opowiada o trójce młodych dziewcząt w innym świecie, które mają do wypełnienia pewną misję; a także o dziewczynie, która zapadła w śpiączkę i o nich śni. Poznając je, ich osobowość i działania to, czego się uczą, odkrywa, że sensem życia jest nadzieja. Postanawia podjąć walkę ze śpiączką.
Podjęłyśmy także temat symboliki książek. Każda zawiera wiele symboli, które chciałyśmy przypomnieć czytelniczkom. Od ich wyłapywania i zrozumienia już tylko krok od odkrywania ukrytych sensów, „drugiego dna”, a więc dojrzałego czytania książek, które nie tylko bawią, ale także uczą.
Aneta

To bardzo interesująca książka, która przedstawia trzy bohaterki. Pomiędzy nimi są kolosalne różnice; każda ma zupełnie odmienny punkt widzenia, co wprowadza niespodziewane zwroty akcji. Historia i przedstawione postaci są zaskakująco ciekawe. To książka z wartką akcją. Jak na 15-letnią autorkę lektura spełnia oczekiwania czytelników w 100 % i jest świetnym przykładem naprawdę dobrej lektury młodzieżowej.
Sylwia

Pierwszy raz sięgnęłam po książkę „Proroctwo kamieni” razem z przyjaciółką parę lat temu. Mnie zainteresowała dlatego, że napisała ją (wtedy) moja rówieśniczka.To ciekawa powieść. Dwie historie dzieją się w niej równocześnie. We francuskim szpitalu leży 14-latka w śpiączce, Joa. Śni ona o trzech dziewczynach: Jade, Opal i Amber, których inicjały tworzą jej imię. Każda z nich pochodzi z innej warstwy społecznej i ma inny charakter. Łączy je przeznaczenie, a potem przyjaźń. Wspólnie przeżyta przygoda: ratowanie świata, zmienia je. Odkrywają, jak ważna w życiu jest nadzieja i dlaczego czasem warto się poświęcić. Ich historia zmienia podejście Joi. Postanawia podjąć walkę ze śmiercią.
Książka mnie zachwyciła. Pod przykrywką powieści fantastycznej autorka zawarła prawdę o sensie życia. Pokazała, że przyjaźń można budować mimo różnic w charakterach; i że często poświęcenie jest potrzebne do tego, by odkryć coś nowego. Szokuje to, że napisała ją 14-latka. Dziewczyna nie tylko oczytana, ale także o dojrzałym myśleniu i pełna pomysłów.
Powieść powinien przeczytać każdy, a najlepiej młode osoby. Mogą znaleźć tam odpowiedź na swoje pytania. Dorośli mogą sobie dzięki niej przypomnieć, jak to było być młodym i na nowo odkryć ich świat, by lepiej zrozumieć młodzież.
Aneta

Ostatnio czytaną przez mnie książką było „Proroctwo kamieni” autorstwa Flavii Bujor. Opowiada ona o trzech młodych dziewczynach, które w dniu swoich czternastych urodzin dowiadują się, że były adoptowane. Wiąże się z tym także porzucenie przez nie domów rodzinnych i wyruszenia w misję, której zadaniem jest wypełnienie proroctwa. Książka jest bardzo interesująca. Każdy może utożsamić się z jedną z bohaterek, ponieważ wywodzą się z różnych środowisk. Każda z nich ma inny charakter i inaczej patrzy na świat. Chociaż całkiem się od siebie różnią, będą musiały nauczyć darzyć się wzajemnym zaufaniem. Dzięki tej powieści można chodź na chwilę oderwać się od rzeczywistości, gdyż spotykamy tu rzeczy, osoby i zjawiska nie występujące w naszym codziennym życiu. Przykładem mogą być m.in. magiczne kamienie, drzewo nadziei... Polecam tą książkę szczególnie młodym dziewczyną i zachęcam je do przeczytania.
Klaudia

Książka Flavi Bujor opowiada historie trzech młodych dziewczyn, pozornie nie mających ze sobą nim wspólnego... A jednak łączy je więcej, niż sobie wyobrażają. Tajemnicze kamienie, które dostały jako prezent urodzinowy, robia z nimi dziwne rzeczy. Amber, Jane i Opal muszą wykazać się niesamowitą odwagą, aby zdołać wyzwaniu, jakie przed nimi postawił los. Każda z nich ma specjalne zdolności, które musi w sobie odkryć i wykorzystać. Czy podołają wezwaniu? Czy przełamią swoje lęki dla wspólnego dobra? Zachęcam do przeczytania, aby samemu się o tym przekonać!
Justyna