Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Pasja pisania towarzyszy Annie Janko od kilkudziesięciu lat, a jej efektem jest m.in. siedem tomików wierszy, dwie powieści, książka prozatorska dla dzieci, szkice biograficzne oraz liczne artykuły w czasopismach i systematycznie prowadzony blog.

         O pierwszym debiutanckim tomiku „List do królika doświadczalnego” z 1977 r. pisali: Hanna Krall i Artur Sandauer, który nazwał debiutantkę „Rimbaud w spódnicy”. Kolejne tomiki zostały również pozytywnie przyjęte przez czytelników i krytyków, w 2001 r. „Świetlisty cudzoziemiec” został nominowany do Nagrody Literackiej Nike.

W 2007 roku pisarka  za pierwszą powieść „Dziewczyna z zapałkami”, która była czterokrotnie wznawiana, otrzymała Nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej (2007), Nagrodę Literacką im. Władysława Reymonta (2008), była nominowana do Nagrody Mediów Cogito (2008), Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus (2008). W 2012 r. wydała kontynuację pierwszej powieści pt. „Pasja według św. Hanki” nominowaną do Nike. W 2013 r. ukazały się eseje biograficzne „Boscy i nieznośni. Niezwykłe biografie”.

         Podczas spotkania pisarka, czytała swoje wiersze z tomu „Świetlisty cudzoziemiec”. Wiersze, które przykuwają czarem, ukrytą tajemnicą, dają słuchaczowi przyjemność, dzięki autentycznej wrażliwości i zadziwiającemu postrzeganiu świata.

Pisarka odpowiadała również na pytania  dotyczące „Pasji według św. Hanki”. Anna Janko  mówiła, że w tej książce chciała przekazać całą swoją wiedzę na temat miłości, w różnych jej odsłonach. Powieść jest również formą zapisu świata wewnętrznego, próbą zrozumienia czym jest miłość, to traktat o namiętności.

„Boscy i nieznośni…”, o których dyskutowano podczas spotkania to z kolei zbór biografii ludzi, którzy zapłacili wysoką cenę za swój talent i wrażliwość. Jednocześnie są to pisarze, artyści bliscy autorce, którym składa hołdi ukazuje w jaki sposób ich osobowość oraz twórczość wpłynęła na jej osobiste i twórcze życie. Znała dobrze m.in. księdza Jana Twardowskiego oraz Annę Kamieńską, wspominała niezwykłe spotkanie z Danutą Szaflarską.

Spotkanie przebiegło w miłej i sympatycznej atmosferze. Na zakończenie autorka podpisała książki, zrobiono również pamiątkowe zdjęcie.