Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Niektórzy z nas posiadają WYRÓŻNIAJĄCY ICH talent do ciekawego, nie pozwalającego na obojętność opisania innym swych emocji i doświadczeń. W LISTOPADOWY WIECZÓR GAWĘDZILIŚMY W GRONIE KLUBOWYM O SŁONECZNEJ AFRYCE. Ten niezwykły kontynent zawładnął światem marzeń wielu ludzi, wiele powstało relacji o tym.Tym razem skupiliśmy się nad książką Kuki Gallmann "Marzyłam o Afryce".Niezwykły ląd i niezwykła osobowość autorki daje szansę na coś ponadprzeciętnego.Kuki Galmmann uosabia sobą wzorzec kobiety intrygującej, wrażliwej, odważnej, mądrej, romantycznej i zdolnej do przemian wobec złożoności świata. Czytając "Marzyłam o Afryce" wędrujemy w czasie i przestrzeni, poprzez krainy geograficznie i przyrodniczo egzotyczne, podążamy tropami poznania racjonalnego, zaglądamy w światy poezji, uczuć, emocji, miłości, cierpienia, śmierci. Książka stała się świadectwem przebytej drogi. Jest zarówno relacją z pewnej liczby lat jak i hołdem dla osób najważniejszych w życiu autorki.Swym łagodnym rytmem narracji, przemyślanym doborem i układem treści, stopniowaniem dramaturgii, mądrością refleksji i wyposażeniem intelektualnym opowieść ta intryguje nas, wzbudza w nas stan, który wzmacnia siłę przeżywania i zmusza nas do refleksji. Nieodparcie ulegamy potędze emocjonalnego ładunku.

Pisarka nakreśla nam cały kalejdoskop pejzaży miejsc, klimatów i sytuacji. Obserwujemy sprawy zwyczajne i niezwyczajne, np. biwaki nad jeziorami, połowy ryb, polowania, nocne obserwacje zwierząt, długie marsze w buszu, wędrówki przez góry, wąwozy, podróżowanie samochodami po bezdrożach Kenii, powszechne wykorzystywanie samolotów w życiu codziennym. Możemy wyrobić sobie pewien pogląd na pracę ranczerów, na ich bezustanną walkę z żywiołem przyrody, suszami, kłusownictwem.

Niepostrzeżenie wchłaniamy mocną dawkę wiedzy o przyrodzie, ludziach, historii przemian i problemach Afryki.Autorka nie szczędzi ciepłych słów i interesujących spostrzeżeń o spotykanych ludziach.Sercem kobiety opowiada nam o swych najważniejszych mężczyznach. Duma matki przesyca wszystko to co mówi nam o synu Emanuelu. Trudno nie ulec urokowi jego osobowości, jego niezwykłych pasji. Troska o wychowanie, o uformowanie mądrego człowieka łączy się mocno z troską o pełnię jego bardzo młodego życia, o jego szczęście, o jego bezpieczeństwo.

Prowadzone przez autorkę zapiski to nie tylko kronika spraw, ale sposób na radzenie sobie ze złożonością owych spraw, coś, co pomogło jej wytworzyć zdolność przełamania w sobie słabości, lęków, coś co pomogło podnieść się do życia po niewyobrażalnej traumie, w imię dobra, w imię wyższych wartości.

Pisarka łączy w swej osobowości racjonalizm, autorefleksję, silną uczuciowość, Wrażliwość, otwartość na ludzi, baczną obserwację tego co wokół.Unaocznia nam symbolikę rzeczy, miejsc, sytuacji, snów, przeczuć. Przeczucia, zwiastuny przyszłych faktów, wydarzeń mają dla niej wielką wartość, są równie cenne jak twarde, racjonalne fakty. Stopniowo narastająca fascynacja bogactwem afrykańskiej przyrody, po dramatycznej kulminacji w życiu pisarki, nadają nowy sens, stają się fundamentem jej nowego etapu życia.Założenie fundacji na rzecz ochrony afrykańskiej przyrody pomogły pisarce w przełamaniu poczucia traumy. Ze zwielokrotnioną energią poświęciła się swej wspaniałej córce. Zaraziła ją swoimi pasjami. Wówczas rozpoczął się nowy etap w ich życiu. Zaś powstanie książki "Marzyłam o Afryce" pięknie spięło klamrą okres poprzedni. W dyskusji potwierdziło się, że liczne stwierdzenia poruszają nas swą urodą i trafnością. Wiele wskazuje na to, że narratorka i jej bliscy przeżywali swój czas w warunkach dobrobytu. Pojawiły się opinie, że ich losy silnie od tego zależały. Zapewne jest to jakiś stereotyp, ale trudno mu odmówić chociaż odrobiny słuszności.Dodajmy, że niektórzy z dyskutantów bardziej cenili sobie filmową wersję tych wydarzeń. Można to objaśnić naturalną niejako filmową poetyką tego, co opowiada nam Kuki Gallmann.

Pozostaje mieć nadzieję, że niniejsza garść subiektywnych refleksji wystarczająco zachęci niejednego do lektury omawianej książki.

 

Jakub Leśniak

DKK przy BPGiM w Strzyżowie