Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Podczas wakacyjnego spotkania DKK w naszej bibliotece, w nasze ręce trafiła książka Daniela Kaldera „Zagubiony kosmonauta”. Głównym bohaterem jest sam autor, który wędruje po zapomnianych częściach Rosji. Wraz ze swoim kompanem Joe, zwiedzają i ukazują kraj, który dla większości Polaków, w szczególności młodych, jest praktycznie nieznany. Wydarzenia oraz miejsca są bardzo dokładnie opisane. Trasa ich podróży biegnie przez Tatarstan, Kałmucję, Udmurcję, oraz Mari Eł. Dodatkowo dla urozmaicenia zamieszczonych jest kilka fotografii z podróży, które wiążą tekst czytany z dość wyjątkowymi zdjęciami autora i pokazują ciekawostki z tej wędrówki, na które Kalder zwrócił uwagę.
Twórca książki krytykuje wszystko to co widzi i chce mieć to czego mu potrzeba, takiego swojego „McDonalda”, w którym wszystko dostanie. Niektórym członkom klubu nie podobało się to, ale dało nam to nowe spojrzenie na świat oczami człowieka, który lubi wygodę i komfort. Według jednej z klubowiczek, książka początkowo wydawała się bardzo nudna i mało zachęcająca do czytania. Według mojej opinii akcja oraz treść w miarę czytania są coraz bardziej interesujące i ukazywane są ciągle nowe, zaskakujące wydarzenia i miejsca, w których działo się wiele zła i niepojętych rzeczy. Przykładem są budzące niesmak zainteresowania cara Piotra I Wielkiego, który stworzył muzeum o nadzwyczaj dziwnych zbiorach zdeformowanych zwierząt, zniekształconych płodów, fragmentów ludzkiego ciała i dzieci zatopionych w słoikach formaliny. Nasza pani prowadząca wyraziła jasno niechęć oraz zniesmaczenie wulgarnym językiem, który czasami pojawiał się na kartach książki, co zniechęcało do kontynuowania lektury mimo jej niezaprzeczalnych walorów. Mateusz stwierdził zaś, że etnicznie Rosjanie w bardzo dużej części nie są Słowianami, tylko ludem powstałym z paleoeuropejczyków, czyli pierwotnych ludów niesłowiańskich. Jego zdaniem ciekawy jest pogląd autora na Rosję, pogląd bardziej obiektywny niż gdyby pisał to Polak. Historia naszych narodów nie należała do łatwych, dlatego trudno nam, sąsiadom, przedstawić fakty, jednocześnie nie poddając ocenie.
Podsumowując, książka ta przypadnie do gustu tylko wybranym osobom, ponieważ jej język i styl może niektórych czytelników zniechęcić do tej lektury. Jednak mając odpowiednie podejście do historii i kultury, można dzięki tej książce wiele wywnioskować oraz zdobyć pewne wiadomości, które z pewnością zmienią nasze poglądy oraz zasób informacji na temat zapomnianych, tajemniczych rejonów europejskiej części Federacji Rosyjskiej. Polecam tę książkę tym osobom, które chcą powiększyć swój zasób wiedzy, zyskać nowe poglądy, przeżycia i opinie na temat Rosji, oraz poznać zakończenie tej fascynującej i nurtującej lektury.
Łukasz Szela, uczestnik spotkania 