W ostatni czwartek października na spotkaniu naszego Dyskusyjnego Klubu Książki porozmawialiśmy o książce Lisy Genova „Motyl”.  Autorka opisuje historię kobiety, która choruje na Alzheimera. Większości z nas Alzheimer kojarzy się z okresem starości, schyłku życia, a często nawet uważamy, że schorzenie to jest naturalnym skutkiem procesu starzenia się. Niestety tak wcale nie musi być. Choroba ta dotyczy także osób o wiele młodszych. Autorka pokazuje nam poprzez postać głównej bohaterki Alice Howald, że choroba ta dotyka już ludzi będących w pięćdziesiątym roku życia.
Alice Howald jest pięćdziesięcioletnią kobietą sukcesu. Wykłada psychologię na Harvardzie. Zdobyła światową sławę w dziedzinie lingwistyki. Jest szanowana i poważana w środowisku zawodowym. Ma wspaniałą rodzinę. Cieszy się życiem. Na pozór wszystko układa się wspaniale, lecz jest coś, co niepokoi kobietę. Coraz częściej zdarza jej się tracić pamięć, odczuwa poczucie dezorientacji, miewa napady paniki. Początkowo symptomy te składa na karb przepracowania, stresu, braku snu. Jednak kiedy z biegiem czasu dolegliwości te nie ustępują, a co więcej nasilają się udaje się do lekarza, który diagnozuje u niej Alzheimera we wczesnym stadium. Świat Alice wywraca się do góry nogami. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, że autorka pragnie uświadomić czytelnikom co ta destrukcyjna choroba oznacza dla osób aktywnych zawodowo kroczących ścieżką kariery. Kobieta musi zupełnie zmienić swoje życie. Choroba zmusza ją do tego, by jeszcze raz zbudowała swoją piramidę wartości życiowych. Na nowo spojrzeć na własne życie, swoją rodzinę oraz ich wzajemne relacje. Nasza bohaterka z racji początkowej fazy choroby zdaje sobie sprawę jak będzie wyglądała jej przyszłość dlatego też korzysta z czasu świadomości jaki jej pozostał i robi wszystko by jak najdłużej pozostać samodzielną.

Powieść ta to nie tylko opowieść o zmaganiach z ciężką chorobą ale także piękny obraz miłości i wsparcia ze strony najbliższych, która jest wręcz niezbędna osobom żyjącym z chorobą. Taka pozycja jest konieczna aby kształtować świadomość społeczną na temat tej choroby.