Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Lutowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dotyczyło dwóch bardzo ciekawych książek.

Pierwsza z nich to „Dziennik Helgi” świadectwo dziewczynki o życiu w obozach koncentracyjnych. Poza dziennikiem Anne Frank to jedna z niewielu rzeczy na temat holocaustu opowiedziana oczami dziecka. Nie po latach, ze świadomością tego wszystkiego co się stało, ale pisane praktycznie na bieżąco ołówkiem na luźnych kartkach prostymi słowami i emocjami dziecka.Helga Weissová opowiada o dramatycznej codzienności Żydów w obozach. O braku jedzenia, zimnie, ciężkiej pracy i chorobach, które odbierały życie osłabionym ludziom. O rozłące, tęsknocie i strachu. Autorka pisała dziennik na bieżąco, od momentu wybuchu II wojny światowej do momentu wyjazdu z Terezina do Oświęcimia. Wówczas dziennik wraz z odręcznie wykonanymi ilustracjami został przekazany na przechowanie wujowi. Zapiski dotyczące losów autorki po opuszczeniu Terezina, zostały przez nią uzupełnione już po wojnie.Helga Weissowa, w treści książki, wyjaśniła również przyczyny, dla których zdecydowała się prowadzić dziennik. Jak sama mówi, pisała dziennik „ponieważ działy się rzeczy, które pomyślałam, że powinny zostać zapamiętane. Pisałam wyłącznie dla siebie, poza tym rysowałam dla siebie samej, trochę dla utrwalenia wszystkiego. W Terezinie pisał niemal każdy, nie tylko dzieci ale i dorośli. Ludzie musieli w jakiś sposób uporać się z tą sytuacją więc zaczynali pisać”.

Drugą niezmiernie ciekawą książką była"Policja" Jo Nesbø. Erlend Vennesla, emerytowany policjant, zostaje zamordowany. Miejsce zbrodni i dzień jej dokonania są takie same jak w przypadku morderstwa Sandry Tveten sprzed dziesięciu lat, bardzo młodej dziewczyny, praktycznie dziecka, która została zgwałcona i zamordowana. Wtedy Erland brał udział w śledztwie, ale sprawa nie została nigdy rozwiązana, sprawca nie został ujęty. Czy to zwykły przypadek? Autor wodzi czytelnika za nos, jest mistrzem niedopowiedzeń. W  książce cały czas się coś dzieje, nie ma słabszych momentów, ani przez chwilę nie można się nudzić. Autor po mistrzowsku konstruuje fabułę, tworzy bardzo ciekawych i skomplikowanych bohaterów. Nawet postacie, które z założenia są pozytywne, nie są pozbawione wad, potykają się, popełniają błędy. Nie brakuje tu też psychopatów, zwyrodnialców i osób z zaburzeniami psychicznymi.Jo Nesbø po raz kolejny dostarcza diabelnie przebiegłej historii o bezmiarze ludzkiego zła. Lekko mroczny klimat zbrodni oraz okolicy zawsze towarzyszy powieściom Nesbø.