Barbara Kosmowska „Kolorowy szalik” – spotkanie DKK „Pożeracze Książek” w Filii nr 16
„Korowy szalik” Barbary Kosmowskiej wywołał w naszej grupie dyskusyjnej skrajnie odmienne emocje. Różnica w odbiorze wynikała przede wszystkim ze sposobu postrzegania opisywanego problemu przez chłopcy i dziewczęta. Ci pierwsi, zachwyceni omawianym na poprzednim DKK „Sklepikiem Okamgnienie” P. Bacallario, nie byli tym razem oczarowani książką. Brak wartkiej akcji i zbyt obszerne przemyślenia narratorki – Marysi, nie przyciągnęły ich uwagi. Z kolei dziewczęce odczucia były w większości pozytywne. Przeżycia wewnętrzne głównej bohaterki oraz jej utożsamianie się z Mary Lenox i nawiązywanie do „Tajemniczego ogrodu” wzbudziły w nich sympatię i zainteresowanie.
Książka wywołała okazję do rozmowy o wrażliwości i tolerancji. Klubowicze poznali nowe terminy: „skąpstwo poznawcze”, „empatię” i „stereotypy”. Znajomość tych określeń pozwoliła na dogłębne przeanalizowanie kolejnych etapów zachowania grupowego dzieciaków z nadmorskiej wioski wobec nowego ucznia – Tomka. Na tej podstawie wywnioskowaliśmy, że ludzi nie wolno oceniać powierzchownie stawiając pochopnie krzywdzące opinie. Poznawanie nowego człowieka to powolny proces, na który składa się wiele czynników.
Omawiając sensację jaką wzbudził swoim stylem ubierania Tomek – bohater książki, zastanowiliśmy się jaki wpływ ma ubranie na postrzeganie nas przez innych. Za jego pomocą możemy wyrazić swoją osobowość ale i zostać zaszufladkowanym, tak jak właściciela „kolorowego szalika”. Strój może wzbudzić niechęć i dystans otoczenia. Według słów Marysi, ona i jej rówieśnicy czuli się i wyglądali przy Nowym jak „gumofilce przy lakierkach”. Rozwijając ten temat, Klubowicze omówili także zasady szkolnego „dress codu” i narysowali charakterystyczne elementy ubrania identyfikujące przedstawicieli różnych subkultur.
Na koniec kilka zróżnicowanych opinii naszych Klubowiczów na temat książki Barbary Kosmowskiej:
„Książkę, polecam, ponieważ jest ciekawa, ale trochę mi się nie podobała, gdyż była smutna i realistyczna”
„Książka jest radosna i smutna”
„Książka rodzi żywe emocje”,
„Książka była nudna i źle się czytało”
”Książka była dla mnie tajemnicza i zaskakująca”
Monika Kotarba