Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Tematem dyskusji, kolejnego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki, które odbyło się 18 lutego 2015r., była książka Johna Greena „Papierowe miasta".

Książka ta skierowana jest do ludzi młodych. Mówi o pierwszej miłości, szukaniu swojej drogi życiowej, wchodzeniu w dorosłe życie, odkrywaniu prawdziwej natury człowieka, z którym jesteśmy – poznawaniu go.Quentin Jacobsen nazywany przez przyjaciół Q jest spokojnym chłopcem, w którego życie wkracza przebojowa Margo Roth Spiegelman. W dzieciństwie byli przyjaciółmi, potem ich drogi się rozchodzą. Mimo to Quentin ciągle się w niej podkochuje. Margo chce zmienić Q. Kiedy zabiera go na zwariowaną eskapadę, aby się zemścić na swoim chłopaku, chce aby stał się odważniejszy.Kiedy jednak Margo znika Quentin wyrusza wraz ze swoimi przyjaciółmi na jej poszukiwanie, boi się, że znajdzie ją martwą.

Powoli odkrywa wskazówki i rozwiązuje zagadki, które zostawia mu ukochana, w ten sposób przekonuje się, że wcale jej nie znał. Kiedy wreszcie do niej dociera już wie dlaczego uciekła.Papierowe miasta mają wiele znaczeń, są miastami zamieszkałymi przez papierowych ludzi cienkich jak papier i jak papier kruchych, opętanych manią posiadania przedmiotów, ludzi, którym nie zależy na czymkolwiek istotnym, z takiego miasta i od takich ludzi Margo ucieka. Jest i drugie znaczenie papierowych miast, których nie ma w rzeczywistości, one są tylko na mapach - do takich miast Margo ucieka. Ucieka, bo brak jej więzi z rodzicami.

Ta opowieść jest skierowana również do rodziców. Nie wystarczy dać dziecku wszystkiego, co materialne, bycie z dzieckiem, kochanie go, uważne wsłuchiwanie się w to co mówi, o czym marzy… Nawiązanie dialogu jest o wiele trudniejsze niż bierne słuchanie. Rodzice Margo nie podejmują dialogu, a może nie potrafią albo nie chcą go podjąć, sądzą, że skoro ma jedzenie, ubrania, samochód, to powinna być im wdzięczna i posłuszna. Nie rozumieją dlaczego ucieka.To książka o przyjaźni młodych ludzi, którzy wspierają Quentina, zostawiają swoje sprawy i ruszają z nim na poszukiwanie Margo.To również rezygnacja z bycia z Margo, „to najtrudniejsza rzecz jaką kiedykolwiek zrobiłem - nie podążanie za Margo" - jak sam to określił Quentin. Rozumie, że choć ją kocha, podążają w dwóch różnych kierunkach. Dokąd zaprowadzą ich wybrane drogi? Tego nie wiemy.

Choć jest to książka skierowana do młodych, to uważny czytelnik, w każdym wieku, znajdzie w niej coś cennego dla siebie. Jak w poezji Walta Whitmana, która odgrywa ważną rolę w „Papierowych miastach" gdzie trawa jest metaforą życia, śmierci, równości, więzi, dzieci, Boga i nadziei. Skoro trawę można postrzegać na tyle sposobów, to co dopiero człowieka?

Życzę miłej lektury.

Krystyna Przystaś, DKK przy BPGiM w Strzyżowie