Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Książka Małgorzaty Szumskiej „ Zielona sukienka” to wspaniała opowieść o więzach rodzinnych, wzajemnym zrozumieniu, a przede wszystkim szacunku i miłości młodego pokolenia reprezentowanego przez młodą autorkę do własnych dziadków . „ Zielona sukienka” to niezwykle wzruszająca historia o Staszku i Jance, którą opisuje i sama doświadcza, choć już winnym czasie autorka, dzielna i odważna Polka. Czytając książkę przeżywałam skomplikowane losy Polaków za czasów Stalina oraz podziwiałam Małgosię za jej upór w odkrywaniu całej prawdy o tych trudnych czasach. Przy okazji jestem wdzięczna dziadkom autorki, że pomimo tylu przeżyć potrafili dzielić się ze swoimi bliskimi chwilami jakich doświadczyli za swej młodości. Sama też miałam dziadzia, który przeżył obóz koncentracyjny w Oświęcimiu, ale trauma tamtych lat odcisnęła takie piętno na nim, że nie chciał o tym opowiadać. Nie rozumiałam tego dopóki sama nie pojechałam do Oświęcimia i nie zobaczyłam tej namiastki ogromu okrucieństwa i nieludzkiego traktowania więźniów przez zwyrodnialców III Rzeszy. Od tamtej pory nie zadawałam więcej pytań tylko darzyłam dziadzia jeszcze większym szacunkiem i miłością. Z tego też powodu książka ta jest dla mnie szczególnie ważna oraz bliska mojemu sercu. Uważam, że każdy młody człowiek powinien ją przeczytać aby pamięć o tragicznych losach naszego narodu nie zaginęła tylko była przekazywana kolejnym pokoleniom. Gorąco polecam !

                                                                                                        Agnieszka Gruszecka

 

 

Małgorzata Szumska w swej książce ,,Zielona sukienka” opisała losy swoich przodków i Rosję. Rosję jakiej nie znałam, historię, o której nie miałam pojęcia, gdyż w szkole nie o wszystkim nam mówiono. Rosja przerażająca, a zarazem też przyjazna, autorka bowiem na swej drodze spotyka osoby, które z chęcią pomagają jej w realizacji podróży.

 Opowieść Małgorzaty Szumskiej wzrusza , bohaterka wyruszyła do tego kraju śladami swoich dziadków opisuje ich losy, wielką miłość, cierpienie, cierpliwe czekanie, oraz niemoc wobec panującego ustroju. Badała ich historię, przeszłość, próbowała ich lepiej poznać i zrozumieć. „Zielona sukienka” pokazuje, jak ważne są nasze korzenie, jak wiele z nich jest w nas samych. Otwiera nam oczy na naszą przeszłość.

Polecam i bardzo zachęcam do przeczytania „Zielonej sukienki”. Jest to niesamowita historia, prawdziwa, szczera, czytająca się jednym tchem, jakby była porywającą powieścią sensacyjną, niesamowitą powieścią historyczną, a także współczesną, niezwykle obrazową i na dodatek napisana z dystansem do samej siebie, gdyż autorka ma duże poczucie humoru . 

                                                                                 Aneta Mroczka

 

Autorka udaje się do Rosji śladami swojego dziadka i babci. Jedzie na Wileńszczyznę, Syberię i do Kazachstanu. Poszukuje znajomych, którzy tak jak dziadkowie byli zesłani na Sybir. Poznaje dawne ich życie i obecne. Książka jest ciekawa i bardzo interesująca.

                                                                                  Irena Miodunka

Bardzo młoda autorka - Małgorzata Szumska w powieści "Zielona sukienka" podąża śladami dziadków i rodzinnej historii o miłości i pamięci.

Pięknie opisuje swoje poszukiwania własnych korzeni, jednocześnie przypomina straszne wydarzenia z przed sześćdziesięciu lat.

Wzruszająca opowieść o poświęceniu, wewnętrznej sile i walce o przetrwanie. Mądra, piękne malownicze opisy miejsc dalekich, przesiąknięte głębokim uczuciem. Chwyta za serce i daje wiele do myślenia.

                                                                                  Wiesława Pawlak

,,Zielona sukienka” to piękna i wzruszająca opowieść o losach polskiej rodziny zesłanej na Syberię i do gułagu w Kazachstanie. Nigdy wcześniej nie czytałam książki o ludziach zesłanych w głąb Rosji, ich katorżniczej pracy, głodzie i poniżeniu. Najbardziej wzruszył mnie fragment, jak Staszek pobity, na metrowym łańcuchu, na mrozie, mógł tylko, aby nie zamarznąć chodzić po kole o promieniu jednego metra. Chodził i powtarzał przysięgę Armii Krajowej. Odpisałam sobie te słowa i przeczytałam moim dzieciom.

Autorka mimo młodego wieku pięknie oddała historię tamtych lat. Mimo, że opisuje niewyobrażalne cierpienia swych dziadków, kończy powieść optymistycznie. Dziękuje swym dziadkom Staszkowi i Jance ,,za lekcję, że się da, nawet, gdy wszystko dookoła mówi, że nie ma takiej opcji”.

                                                                                                         Aneta Sypek                             

W ,,Zielonej sukience” autorka przedstawia losy swej rodziny - Janki i Staszka, ich syna Janka.

Jej podróż do Rosji i Kazachstanu śladami zsyłki przodków staje się poszukiwaniem śladów przeszłości i okazją do obserwacji ludzi współcześnie żyjących. Wnuczka stara się odnaleźć osoby, które zna z opowieści swych dziadków, z rodzinnych anegdot, częściowo jej się to udaje i te spotkania są niezwykłe.

Książka niezmierni mi się podobała, każdy powinien ją przeczytać.

                                                                                                        Genowefa Pietras