Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

1 marca 2016 roku w bibliotece w Mogielnicy odbyło się kolejne spotkanie w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki. Tym razem omawiana była świetna powieść Jacka Melchiora pt. „Regina zamyka drzwi”. Książka wyjątkowo spodobała się wszystkim Paniom. To powieść, która daje do myślenia i skłania czytelnika do refleksji, do zastanowienia się nad swoim życiem. Akcja powieści Jacka Melchiora dzieje się niemalże w jednym miejscu, mniej więcej w ciągu trzech dni. Ale tak naprawdę ukazuje siedemdziesiąt lat z życia Reginy Sowy vel Berger, jej wspomnienia – wspomnienia gasnącej kobiety wprowadzają nas zarówno w najjaśniejsze jak i najciemniejsze zakamarki życia Polki, która mocno pragnęła uchodzić za Austriaczkę. Regina zamyka drzwi przed wstydem – ucieka od rodziców, rodzeństwa i domu na wsi, do którego nie zaprosiła nawet narzeczonego. Regina zamyka drzwi przed ukochanym synem – mężczyzną, którego wydarła z rąk kalectwa. Zamyka drzwi przed mężem, kochankiem i rodzeństwem, przed przyjaciółką, sąsiadką, opiekunką i każdym, kto przez uchylone drzwi mógłby dowiedzieć się tego, czego ona sobie nie życzy. Życie Reginy nabrało blasku dopiero po pięćdziesiątce, ale wcześniej trzeba się było pożegnać ze stygmatem rodzinnego Hajborka, z chorobliwie zazdrosnym mężem biegającym w kalesonach po domu, z Polską ograniczającą i szarą, z trudami życia na emigracji. Ale nie może pogodzić się ze śmiertelną chorobą, ze swoją słabością i niemocą, z ukazaniem własnemu synowi prawdziwej, umierającej matki. Matki, która musi poprosić o pomoc, która nie radzi sobie w najbardziej intymnych sytuacjach. Stale silna, wiecznie młoda, wciąż przepełniona energią kobieta staje się nagle stara i niezaradna, zmuszona jest prosić o pomoc więcej razy w ciągu trzech dni niż przez cale swoje życie. Regina faktycznie zamyka drzwi. Nie robi tego z hukiem, ale robi to powoli, co rusz wychylając głowę i zerkając, kto patrzy, jak ona odchodzi. Do samego końca wyczekuje widowni, której będzie mogła pokazać, jak bardzo jest niezniszczalna. Czytając książkę J. Melchiora, ma się przed oczami film zmontowany z najważniejszych fragmentów z życia bohaterki – widzimy rodzinną wieś i jej rodziców, braci i siostry, męża i syna, wycieczkę z Orbisem do Wiednia. Widzimy zgrabną i elegancką kobietę w futrze i eleganckich butach na szpilkach oraz schorowaną staruszkę popijającą piwo i koniak w posikanej piżamie na podłodze. Mówi się, że człowiek ze wsi może wyjść zawsze, ale wieś z człowieka? To odważna i bezkompromisowa opowieść o tym, w jaki sposób naprawdę bierze się życie w swoje ręce, oraz o tym, że jest możliwe wyznaczenie własnych celów i zrealizowanie ich bez względu na trudności. Tylko jednej rzeczy nie można przechytrzyć, pokonać, uciec od niej. Nie mamy żadnych szans w walce ze śmiertelną chorobą i śmiercią.

Kolejne spotkanie DKK odbędzie się tradycyjnie we wtorek 5 kwietnia 2016 roku, tematem dyskusji będzie książka Agnes Martin-Lugand pt.: „Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę”.

Irena Łuszczek Moderator DKK