Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Uczestniczki spotkania w dn.13 kwietnia podjęły dwa różne tematy. Pierwszy z nich „Znaki szczególne” Pauliny Wilk, to opowieść o polskim dorastaniu do wolności współczesnych-trzydziesto-paro latków; ludzi urodzonym około 1980 r. Powieść-„Zabójca” Marii Nurowskiej, opisuje historię Adama, górala z Podhala, który wraca do rodzinnych stron po dwudziestu latach nieobecności. Spędził je niesłusznie skazany w więzieniu San Quentin w Kalifornii. Losy Adama splotą się w nieoczekiwany sposób z losami Joanny- młodszej o 20 lat dziennikarki. Jakie tajemnice skrywa powieść? Dlaczego Adam po przyjeździe do Zakopanego w symbolicznym geście całuje ziemię? Dowiecie się państwo kiedy sięgnięcie po książkę, którą warto przeczytać bo akcja jak to u Nurowskiej wciąga od pierwszej do ostatnie strony! Polecamy!

A teraz już recenzja książki Pauliny Wilk jednej z członkiń DKK w Racławówce, pani Izabeli Ceglarz:

Powieść „Znaki szczególne” jest autobiografią pokolenia urodzonych około 1980 r. Dzisiejsi trzydziestolatkowie to pokolenie zmiany, pokolenie demokratycznych przemian. Autorka, jak i wszystkie dzieci tych przemian noszą swoje własne znaki szczególne. Ostatni obywatele PRL a zarazem pierwsi obywatele wolnej Polski są generacją szczególną- kim są, czy czują się wolni i spełnieni? Czy czują się „świadomymi obywatelami współczesności”? Wychowani w poczuciu równości i oswojeni z niedostatkiem ale dorastający w atmosferze rywalizacji i wielkich szans, porwani w wir przemian nie zatrzymują się na wspominaniu. Potrafią łatwiej ocenić zmiany jakie przyniosła transformacja. Wielu czytelników odczuje nostalgię, przypominając sobie tamten model życia. Obecnie poza nowymi możliwościami, zrealizowanymi szansami czy wolnością przyszły również straty- a najważniejsze z nich to oderwanie od historycznej pamięci i brak myślenia wspólnotowego. Demokracja okazała się trudna i rozczarowująca. Rośnie liczba tych którzy mówią:” nie mam na kogo głosować!”; „nie pójdę do wyborów”. Zaufanie publiczne jest w zaniku. Autorka nie zachęca do narzekania, ale stawia wiele pytań, z których chyba najważniejsze jest: 1.Jak odbudować poczucie dobra wspólnego w społeczeństwie, którego większość przestała rozumieć. 2.Czy naprawdę żyjemy w kraju, jakiego pragniemy. 3. Czy ,mamy możliwość go zmienić. A jeśli tak, to nie stójmy z boku i weźmy sprawy w swoje ręce. W mojej ocenie książka jest bardzo dobra, zawiera wiele trafnych spostrzeżeń i właściwych, trzeźwych osądów. Autorka nie narzuca nam swojego toku myślenia, swoich przekonań, ale daje swobodę interpretacji zdarzeń. „Znaki szczególne” warto przeczytać a nawet trzeba!

Izabela Ceglarz

Uczestniczki DKK w Racławówce oraz fanów Małgorzaty Wardy zapraszamy na spotkanie autorskie 12 maja 2016 r. na godz. 17.00!