Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

„Książki, które inspirują…” „Książki, które inspirują….co czytaliśmy, co czytać zamierzamy” – pod takim hasłem odbyło się majowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla Dorosłych. Była to okazja, by powrócić raz jeszcze do książek, które przeczytaliśmy w czasie kilkuletniej naszej działalności. Rozmawialiśmy zarówno o książkach, które nas zafascynowały, rozkochały w czytaniu, ale także o tych lekturach, przez które przebrnąć było ciężko, które wydały się smutne czy przygnębiające.

Które tytuły zwróciły nasza największą uwagę , które fragmenty najbardziej ujęły? – na te pytania staraliśmy się odpowiedzieć podczas spotkania. Każdy z klubowiczów wybierał z listy swoje typy, próbował stworzyć osobisty ranking tytułów i autorów. Dużo tytułów książek, do których warto wracać padało podczas naszej rozmowy. Prym wiodła książka Vasconcelos Jose M. – „Moje drzewko pomarańczowe” oraz książki Wiesława Myśliwskiego, a szczególnie jego „Traktat o łuskaniu fasoli”. Wracaliśmy myślami do powieści Katarzyny Enerlich oraz biografii napisanych prze Mariusza Urbanka. W naszych rozważaniach mówiliśmy też o dziełach, których można zobaczyć adaptacje filmowe, czyli „Stowarzyszenie umarłych poetów”, „Pachnidło”, czy „Pokój”. Wędrowanie ścieżką wśród książek, które inspirują pozwoliło nam klubowiczom powrócić do zapisanych bądź zapamiętanych cytatów. Oto niektóre z nich:

„Człowiek nie ucieknie od tego, że słyszy. Nie ucieknie, że widzi. Choćby nie chciał słyszeć, widzieć. Samo mu w uszy, w oczy wchodzi"

„Traktat o łuskaniu fasoli”

„Każda znajdująca się tu książka, każdy tom, posiadają własną duszę. I to zarówno duszę tego, kto daną książkę napisał, jak i dusze tych, którzy tę książkę przeczytali i tak mocno ją przeżyli, że zawładnęła ich wyobraźnią”

„Cień wiatru”

„Pachniało nie jak zapach, tylko jak człowiek, który pachnie. Gdyby użył tego pachnidła człowiek, który sam pachnie jak człowiek, olfaktorycznie mielibyśmy wrażenie, że jest obok nas dwóch ludzi.

„Pachnidło”

„Radość jest jak "słońce świecące w głębi serca". I słońce opromienia wszystko szczęściem. Jeśli to prawda, słońce w mojej duszy nadawało piękna wszystkiemu wokół...”

„Moje drzewko pomarańczowe”

Rozmowa o książkach, które inspirują nie została zakończona i będzie kontynuowana na czerwcowym spotkaniu. Książki to także świat, i to świat, który człowiek sobie wybiera, a nie na który przychodzi.

[Wiesław Myśliwski]