Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Aline Ohanesian zainspirowana niezwykłym opowiadaniem swej babci Ormianki napisała powieść pod tytułem „Dziedzictwo Orchana”.

Opowieść Aline O. osadziła u schyłku Imperium Osmańskiego (począwszy od 1915 roku) oraz równolegle w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Na tle tragedii, jaka była rzeź tysięcy Ormian, czytelnik poznaje losy zakazanej przyjaźni i miłości Turka Kemala i Ormianki Lucine (później Sedy). Kiedy stary Kemal umiera w co najmniej dziwnych okolicznościach (topi się w kadzi z barwnikiem), prawnik otwiera testament. Na jego mocy, spadkobiercą świetnie prosperującej firmy, produkującej tradycyjne kilimy, zostaje wnuk Orchana. Jednak w całkowite osłupienie całą rodzinę wprawił zapis dotyczący domu rodu Melkonianów. Rozpadający się budynek, zgodnie z wolą Kemala, odziedziczyła nieznana osiemdziesięcioletnia Seda, pensjonariuszka domu starości w Las Angeles. Rodzina nie chce pogodzić się z tą decyzją, wobec czego Orchan udaje się do Kalifornii, by spotkać się ze staruszką i za wszelką cenę nakłonić ją do zrzeczenia się darowizny. Jednak na miejscu młody mężczyzna poznaje nie tylko tragiczną historię z młodości kobiety, ale też losy tysięcy skazanych na zagładę Ormian, których najpierw pozbawiono domów, a potem wypędzono na Pustynię Syryjską, poniżano i gwałcono, by następnie w okrutny sposób pozbawić życia. Potomek Kemala, Orchan przekonuje się także, że ujawnienie tajemnicy, którą skrywała Leda, zagraża dziedzictwu jego tureckiej rodziny. Wizyta u starej Ormianki, wbrew wcześniejszym planom, zmieni na zawsze życie młodego Turka. Orchan zyska pewność, że przeszłości nie da się zamknąć w starym kufrze i wrzucić na dno morza. „Czasami trzeba zachować się jak brzeg rzeki, poruszać zygzakami i obracać wraz z ziemią, opierać się falom i prądom. Trwać.”