Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Podczas kolejnego spotkania DKK, które miało miejsce 6 marca br. rozmawiałyśmy o książce Marka Łuszczyny pt. „Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami”.

Każda z nas przyznała, że chyba jeszcze nigdy nie czytała tak przerażającej książki. Kobieta to ta „piękniejsza” płeć. Każda jest piękna na swój sposób, wnosi pokój i harmonię, dba o bliskich, potrafi łagodzić spory. Jakże można się zdziwić – po przeczytaniu omawianej książki - do czego zdolne mogą być kobiety… Autor prezentuje pięć historii kobiet, które dokonały czynów czasami mrożących krew w żyłach. Jako pierwszą poznajemy Julię – czołową komunistkę pracującą w Służbach Bezpieczeństwa, która stosowała nieludzkie tortury wobec mężczyzn, a w późniejszym okresie swojego życia zbliżyła się do Kościoła. Marta – nastolatka, która zabiła własną matkę w iście barbarzyński sposób. Halina – siostra „Wampira z Zagłębia”, Kazimiera – próbowała popełnić samobójstwo, bo nie umiała sobie poradzić z faktem, że jej mąż w czasie wojny ukrywał Żydów (za kosztowności), a potem ich wydał, Justyna – powstaniec warszawski, po wojnie wyemigrowała do Ameryki Południowej, zabiła tam swojego męża, który okazał się nazistowskim zbrodniarzem wojennym. Podczas omawiania każdej z historii tych kobiet zastanawiałyśmy się, co je skłoniło do popełnienia zarzucanych im czynów. Zastanawiałyśmy się, czy wszystkie są winne w równym stopniu. Trudno usprawiedliwiać np. zabójstwo matki, którego dopuściła się córka, ale – z drugiej strony – Marta była wręcz dręczona psychicznie przez matkę. Nie usprawiedliwiałyśmy zabójstwa, ale z pewnością zachowanie matki w jakiś sposób przyczyniło się do wykonania przez córkę tego makabrycznego kroku. Historia Marty chyba najbardziej nas poruszyła, ponieważ same jesteśmy matkami i na przykładzie tej dziewczyny zobaczyłyśmy, do czego może doprowadzić brak akceptacji dziecka przez matkę. Każda z tych historii nas poruszyła, każda zachęciła do refleksji. Życie ludzkie jest bardzo kruche, a tam, gdzie nie ma miłości - nie ma próżni, zawsze wkracza obojętność lub nienawiść.

Agnieszka Janda, moderator DKK w Tyczynie