Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

„Dziewczyny z Powstania” to pierwsza próba przeczytania książki na poły biograficznej, osadzonej w realiach II wojny światowej. Pozostawiła ogromne wrażenie na młodych czytelniczkach.

„W książce Anny Herbich historię Powstania Warszawskiego poznajemy z różnych perspektyw: zwykłych kobiet i hrabianek. Mimo różnic w statusie społecznym podczas wojny przeżywają one podobne tragedie, a najeźdźcy nie oszczędzają nikogo. O codziennym życiu, pełnym strachu i ucieczki nie dowiemy się w szkole, gdzie na lekcjach historii skupiamy się na polityce oraz bitwach, które toczą mężczyźni. Niebezpieczna praca sanitariuszek i łączniczek oraz ich życiowe problemy także zasługują na uwagę. Myślę, że ”Dziewczyny z Powstania" są naprawdę warte uwagi i zaciekawią nie tylko pasjonatów historii.” „W ,,Dziewczynach z Powstania”, bardzo podobało mi się przedstawienie życia kobiet podczas walk powstańczych. Myślę, że temat kobiet podczas wojny jest pomijany i za mało poświęca się mu czasu. A to przecież kobiety były łączniczkami, sanitariuszkami albo po prostu matkami, które musiały chronić swoje dzieci. Dzięki tej książce dowiedziałam się mnóstwa ciekawych rzeczy. Jednak nie skupia się ona na bitwach, a na ludziach. Przybliża nam życie podczas powstania, ale też przed i po. To niesamowite, jak mało brakowało, aby bohaterki tej książki zginęły. Jednak przeżyły, dzięki czemu możemy czytać o tych niesamowitych historiach. Każda z tych kobiet jest inna i każda przeżyła coś innego. Mają odmienne zdania o powstania oraz o tym czy było potrzebne. I to chyba było najlepsze, zobaczenie powstania oczami zupełnie różnych kobiet. Mimo że Książka bardzo mi się podobała, znalazło się w niej kilka słabych stron. Jedną z nich był brak chronologii. Mimo drobnych wad książka bardzo przypadła mi do gustu. Moja ocena 8/10.” „Książka Anny Herbich "Dziewczyny z Powstania" opowiada historię jedenastu kobiet. Dzięki temu, że jest opisana z różnych perspektyw, dostajemy pełniejszy obraz tego co się działo podczas powstania. Żadna z bohaterek nie była przygotowana na długi czas trwania powstania. To co podczas niego przeżywały jest niewyobrażalne. Niesamowite w tych historiach było to, że często tylko cudem udawało im się przeżyć, a musiały się martwić nie tylko o siebie, ale o życie swoich dzieci i rodzin. Tego co przeżyły podczas powstania nigdy nie zapomną. Było to dla nich trudne i bolesne doświadczenie, ale mimo wszystko mówią, że do powstania poszłyby jeszcze raz. Dziewczyny pochodziły z różnych środowisk, ale łączyła je miłość do ojczyzny i niesamowita wola walki. Książka nadaje się do przeczytania dla każdego. Warto poznać historię Powstania opowiedzianą oczami kobiet, które przeżywały je zupełnie inaczej niż mężczyźni, a to co robiły było równie heroiczne.”

Autorkami recenzji są kolejno: Karolina Sroka, Daria Kuźniar i Karolina Ciura członkinie DKK dla młodzieży w Zabratówce.