Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Czy zastanawialiście się kiedyś jak by to było, gdyby pewnego dnia w dojrzałym wieku, jakiś czarodziejski los sprawił że cofnięto by was 50 lat wstecz ? Każdy z nas powiedziałby że, na pewno nie popełniłbym tych samych błędów i wybrałbym lepszą i szczęśliwszą drogę w życiu . Ale czy na pewno ? Jeśli przeżyło się wspólnie 50 lat z kimś bliskim , oddanym , we wspólnej miłości fascynacji i pożądaniu to nie chcemy go mieć w tym nowym życiu ? A dzieci ? czy nie chcemy mieć je również takie same – przecież je bardzo kochaliśmy . Dylematy piętrzyły by się coraz bardziej , świadomość i wiedza 80 letniego człowieka wraz z jego młodym , sprężystym ciałem – mieszanka cudowna i bardzo niebezpieczna …..Czy można oszukać los ? a może jesteśmy skazani na „ jak zawsze „ powtarzanie tego co było nieuniknione ? Taki właśnie los przydarzył się głównym bohaterom powieści – Grażynie i Ludwikowi , którzy po 50 latach wspólnego , szczęśliwego życia chcą świętować swoją rocznicę . Chcą przypomnieć sobie swoje pierwsze zbliżenie , ona kupuje seksowną bieliznę aby ukryć mankamenty starczego ciała , on wspiera się farmakologią aby zapewnić sobie sprawność do nocnego szaleństwa . Poranek budzi ich wielkim zaskoczeniem , są w Warszawie roku 1963 , dokładnie wtedy gdy rozkwitał ich szaleńczy związek . A Warszawa i świat wokół nie do końca przypomina tę którą pamiętają , niby tak samo ale jakby inaczej….. trochę inne relacje społeczno-polityczne , inni przywódcy , inna waluta . Polska nie jest PRL-em z tamtych lat , to kraj demokratyczny połączony silnym sojuszem z Francją. Polscy żołnierze walczą w zamieszkach kolonii francuskich w Algierze . Śledzimy losy bohaterów i zastanawiamy się , czy nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki ? Co wyniknie z ich decyzji i postępowania ? Czy sprawdzi się znane porzekadło ? Nowa powieść Miłoszewskiego jest intrygująca , pisarz operuje niuansami w interesujący sposób rozwija kwestię zasad moralnych , ironizuje , życie intymne swoich bohaterów przedstawia z wyczuciem i dużym humorem . Miłoszewski to pisarz który potrafi stworzyć postacie z którymi się identyfikujemy , bo są ludźmi z krwi i kości , rozumiemy ich problemy i rozterki . Ludwik i Grażyna są nam niezwykle bliscy , śledzimy nie tylko ich pokrętne losy , ale również losy powojennej Warszawy . Miłoszewski stawia nam pytanie , czy pokierowalibyśmy swoim życiem inaczej , gdybyśmy mogli cofnąć czas i przeżyć je od nowa ? Bardzo gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę książkę , jakże odmienną od innych jego powieści .

Wanda Przybyłowicz DKK przy BPGiM w Strzyżowie