Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Wspomnieniowy dryf

Autorem “Nocnego promu do Tangeru” jest Kevin Barry, pisarz irlandzki urodzony w 1969 roku. Większość swojej młodości spędził w podróżach, za nim na stałe nie osiadł w Sligo. Jego decyzja o ustatkowaniu się była spowodowana głównie rosnącymi trudnościami w przenoszeniu dużych ilości książek z domu do domu. “Nocny prom do Tangeru” jest jedyną książką autora przetłumaczoną na język polski. W 2013 roku Barry otrzymał International Dublin Literary Award. Jest to nagroda literacka przyznawana przez Radę Miasta Dublina za powieść anglojęzyczną lub przetłumaczoną na język angielski. Książki, które walczą o tę nagrodę, są nominowane przez biblioteki publiczne z całego świata. Kevin Barry jest bardzo ambitnym pisarzem. W jednym z wywiadów powiedział: „Nie będę szczęśliwy, dopóki nie znajdę się na górze i nie otrzymam Nagrody Nobla.” Bohaterowie “Nocnego promu do Tangeru” to dwaj starzejący się irlandzcy włóczędzy, byli gangsterzy i przemytnicy marihuany, którzy roztrwonili zarobione pieniądze. Czekają w hiszpańskim porcie Algeciras na przybycie promu z Tangeru, a właściwie czekają na córkę jednego z nich, sami dobrze nie wiedzą którego. Oczekiwanie na Dilly jest okazją do rozdrapywania wieloletnich blizn, w ten sposób czytelnik poznaje pogmatwane losy dwóch pięćdziesięciolatków. Retrospektywna narracja przenosi odbiorców z października 2018 roku do lat 90. i początków XX wieku. Głównym bohaterem retrospekcji jest Maurice. Poznajemy jego dzieciństwo, małżeństwo z Cynthią, ojcostwo i załamanie nerwowe. Charlie, który nie ma własnej rodziny, tylko współuczestniczy w życiu przyjaciela, spędza dużo czasu z jego żoną i córką. Powieść Kevina Barrego można odbierać jako mroczny kryminał. Bohaterowie to dwaj przestępcy, którzy nie zawahali się użyć noża. Sam autor przyznaje się do fascynacji prozą gatunkową Jamesa Elroya i Raymonda Chandlera. “Nocny prom...” ma też coś z rozprawy filozoficznej. Mamy tu rozważania nad starzeniem się, lekiem, przemijaniem czy miłością. Bohaterowie żyli według własnych zasad, poza granicami prawa i norm społecznych. W powieści autor połączył przemoc z magią. Magiczna liczba 23 jest w tekście przywoływana wielokrotnie. 23-letnia Dilly ma pojawić się w porcie 23 października. Mamy tu wróżbitki, mistyczki, demony bohaterów, które trzeba zagłuszać alkoholem, mroczny port w Algeciras ze zwisającymi z powietrza duchami. Tytułowe miasto Tanger, z którego ma przypłynąć prom, jest miejscem magicznym kojarzonym z twórczością Paula Bowlesa, autora “Pod osłoną nieba”. “Nocny prom do Tangeru” to powieść, którą świetnie się czyta. Autor w umiejętny sposób łączy poetycką wzniosłość z potocznym językiem i wulgaryzmami. Chociaż dla klubowiczek wulgaryzmy stanowiły nieprzekraczalną barierę. Niewybredny język dialogów przesłonił im odbiór całości. Poczucie humoru jest niezbędne by czerpać przyjemność z lektury tej prozy pięknej i brzydkiej jednocześnie.

Małgorzata Trela, DKK w Nowej Dębie