Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

samorządowa instytucja kultury Województwa Podkarpackiego i Miasta Rzeszowa

Provincial and City Public Library in Rzeszow

municipal culture institution of Podkarpacie Province and City of Rzeszow

Воєводська і Міська Cуспільна Бібліотека у Жешові

PODKARPACKIE - przestrzeń otwarta

Rzeszów - stolica innowacji

Kultura w Rzeszowie

Pogoda

Swiat Pogody .pl

Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa 2.0

 


 


Kierunek Interwencji 1.1. Zakup i zdalny dostęp do nowości wydawniczych ze środków finansowych Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego

SBP

DKK

Logowanie do SOWA2

Deklaracja dostępności

Przeszłość w pamiątkach ukryta

Academica - Cyfrowa Biblioteka Publikacji Naukowych

System informacji prawnej Legalis

Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich

Kalendarz wydarzeń

Pon Wto Śro Czw Pią Sob Nie
    01 02 03 04 05
06 07 08 09 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31    

Zapytaj bibliotekarza

DKK w Haczowie

"Sonia"

03-03-2021

Dnia 16 lutego w GBP w Haczowie odbyło się pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Obecnie spotykamy się w pomniejszonym składzie z zachowaniem pełnego reżimu sanitarnego. Tematem dyskusji była najnowsza powieść Magdaleny Louis pt. Sonia.

 

Panią Magdalenę znamy osobiście, ponieważ dwa lata temu była gościem w naszej bibliotece. Spotkanie autorskie z jej udziałem było niezapomnianą lekcją o sile czerpania radości z życia i umiejętności dzielenia się nią z innymi. Pełna humoru, mocno stąpająca po ziemi kobieta oferuje czytelnikowi literacką podróż do krainy książek, których się nie zapomina. Niejednokrotnie spotykamy się z opinią, że dzisiaj każdy może napisać książkę. Owszem każdy może próbować, ale naszym zdaniem Pani Magdalena Louis jest tylko jedna. Lekkość wypowiedzi, intrygująca fabuła, zdania nasycone porównaniami i wyrazista charakterystyka postaci sprawiają, że jej powieści czyta się jednym tchem. Jedna z koleżanek zauważyła, że w powieści Sonia pojawił się nieco odmienny styl w porównaniu z tym który znamy z wcześniejszych powieści. Widoczny jest nowy, ciekawszy sposób formułowania zdań pojedynczych, który polega na stosowaniu pewnej odmiany przenośni, zwanej animizacją. Długie zdania pojedynczo złożone, nasycone licznymi porównaniami i metaforą pogłębiają emocje i wzbogacają sposób prowadzenia narracji. Na szczególną uwagę zasługuje również ironiczny sposób przedstawiania fikcyjnej rzeczywistości.

Główną bohaterką powieści jest Maria, która bardzo pragnie założyć rodzinę, inną niż ta, w której przyszło jej żyć. Akcja powieści rozgrywa się głównie na Podkarpaciu, więc łatwo odczytałyśmy ówczesną sytuację społeczną i obyczajową. W rodzinie Marii w najmniej oczekiwanym momencie pojawił się człowiek, który bez skrupułów zniszczył życie wielu osób, lecz najbardziej skrzywdził jej nastoletnią siostrę Sonię. Wycofanie społeczne osób wywodzących się z najbliższego otoczenia pokrzywdzonych dziewczynek, zmowa milczenia, strach przed osądem tak zwanych zacnych kobiet sprawia, że Maria w najtrudniejszych chwilach życia Maria zostaje sama. Spotyka na swojej drodze spore grono pseudo przyjaciół, nikczemników, egoistów, tanich dorobkiewiczów i wyrafinowanych spekulantów. Podczas pobytu w USA, odnajduje przyjaciółkę z Polski, piękną dziewczynę, która dość szybko pozbawia ją złudzeń na temat współczesnych wyjazdów zagranicznych w celach zarobkowych np. „Ci tutaj-czyli produkt amerykańskiego dobrobytu, świecą się na jaskrawo, jak neon. W środku próżnia doskonała kiedyś były trociny […]. Tutaj pierdnięcia przelicza się na dolara, sztukuje do tego ideologię, że tylko ciężką pracą ludzie się bogacą, choć powszechne wiadomo, że ludzie najszybciej bogacą się, okradając innych […]”.

Po powrocie do kraju Maria przez długie lata bezskutecznie poszukuje zaginionej siostry. Jej kłopoty często ją przerastają, ale upór w dążeniu do prawdy sprawia, że nie załamuje się. Samodzielnie zdobyła solidne wykształcenie i znajduje intratną pracę. Surowe wręcz zimne wychowanie, które wyniosła z domu sprawiało, że nie liczyła na czyjąś pomoc, nie oceniała także tych nieprzyjaznych ludzi, lecz spokojnie i wytrwale realizowała swoje powołanie. Tylko jeden raz stanęła twarzą w twarz z oprawcą i katem w jednej osobie, po to, aby wymierzyć sprawiedliwość i wykrzyczeć prawdę. W momencie, gdy zły człowiek popatrzył jej w oczy, zobaczyła, że te oczy są puste, zimne i pozbawione wyrazu. Wówczas cała złość odczuwana w stosunku do człowieka, który niewyobrażalnie zranił siostrę, uleciała, a jej serce wypełnił spokój i przebaczenie. Nie mogła uwierzyć, że nie ma w sobie dość siły lub raczej nienawiści, aby zniszczyć nieprzyjaciela rodziny, który niespodziewanie kolejny raz stanął na jej drodze. Tylko jej koleżanki z pracy nigdy nie zwątpiły w jej czyste intencje i szczere zamiary. Były z niej dumne i dodawały otuchy. To bardzo poruszająca i zarazem smutna opowieść, lecz postawa głównej bohaterki przynosi nadzieję i przywraca wiarę w człowieka. Proszę pamiętać, że to tylko recenzja książki napisana na podstawie opinii czytelniczek DKK. Każdy ma prawo do własnych zainteresowań i określonych percepcji czytelniczych. Jeżeli chcecie się przekonać, jakie są wasze odczucia to, zapraszamy do przeczytania lektury i odwiedzania bibliotek.

Grażyna Serafin

Redakcja witryny:
E-mail:

Copyright 2009 WiMBP Rzeszów.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Ideo Realizacja:
CMS Edito Powered by: