Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

,,Kurs na śmierć’’

Wojciech Wójcik - ,,Kurs na śmierć’’

Wojciech Wójcik należy do pokolenia młodych pisarzy ( rocznik 1981), mieszka w Warszawie, ale interesuje się turystyką górską, żeglarstwem, podróżuje po Podlasiu rowerem. Wszystkie doświadczenia z podróży wykorzystuje w swoich powieściach. Autor kryminałów m. in. „Kursu na śmierć”. Właśnie ten kryminał chciałabym zarekomendować czytelnikom.

Na terenie Akademii Szkolenia Policji w Legionowie dochodzi do samobójstwa komendanta Cezarego Majchrzaka. Kilka tygodni po jego śmierci w Warszawie zostaje znalezione ciało młodej kobiety Olgi Burzyńskiej, która rzekomo wyskoczyła z okna. Czy te dwie śmierci mają ze sobą coś wspólnego? Przełożonym Majchrzaka zależy na szybkim i sprawnym przeprowadzeniu śledztwa, dyskretnie i bez rozgłosu. Zostaje powołana grupa śledcza na czele której staje młody, zdolny policjant Paweł Łukasik. Zostaje ściągnięty z prowincji, gdzie został zesłany za karę. Młody śledczy przystępuje energicznie do śledztwa. Wkrótce okazuje się, że dwoje denatów było z sobą powiązanych, a motyw samobójstwa nie jest oczywisty. Jest coraz więcej pytań. W portfelu Majchrzaka znaleziono zdjęcie młodej, pięknej kobiety. Kim jest ta tajemnicza piękność? Jakby tego było mało na Mazurach zostaje odnalezione kolejne ciało młodej kobiety. Czy coś łączyło te trzy ofiary? Jeżeli tak, to co? Śledztwo zatacza coraz szersze kręgi, wychodzą na jaw nowe informacje. Okazuje się, że ofiary nie tylko nie były nieskazitelne, ale w poszukiwaniu nowych wrażeń wykazywały się dewiacjami. Ponadto wychodzi na jaw, że mimo tego Majchrzak robił szybką karierę w policji. Kto go osłaniał i dlaczego?

Niebagatelną rolę w śledztwie odgrywa młoda kursantka Agnieszka Jamróz, sympatyczna młoda kobieta, z lekką nadwagą, która uchodzi za fajtłapę. Jest bardzo inteligentna, uważna, potrafi kojarzyć fakty i wyciągać prawidłowe wnioski. Środowisko, w którym funkcjonuje w przeważającej większości jest męskie, co wcale nie świadczy o tym, że jest faworyzowana wręcz przeciwnie, dochodzi do upokarzających sytuacji, ale Agnieszki to nie zniechęca. Udowodni, że zasługuje na szacunek i uznanie.

Akcja powieści prowadzi nas w urokliwe rejony Podlasia, jezior, odrywa nas od mrocznych, brutalnych realiów akademii w Legionowie.

Zakończenie powieści, jest zaskakujące, nie tylko w warstwie kryminalnej. Ręczę, że zaskoczy czytelników. Niech nikogo nie zniechęca objętość powieści, która liczy 700 stron, czyta się ją szybko, z dużym zainteresowaniem, nie męczy. Myślę, że miłośnicy kryminałów będą zachwyceni, bardzo polecam.

Krystyna Przystaś