Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Monika Sznajderman-Pusty las

Dnia 22 lutego w NOWEJ SIEDZIBIE Gminnej Biblioteki Publicznej w Haczowie odbyło się pierwsze w 2022 roku spotkanie dyskusyjnego klubu książki. Tematem dyskusji była książka Moniki Sznajderman pt. Pusty las. Tytuł książki oraz przepiękna i wymowna okładka zastępują wprawdzie nasz komentarze dotyczące głównego wątku powieści, jednakże dzielimy się z Państwem naszymi odczuciami, ponieważ poruszany temat jest wciąż aktualny i budzi rozbieżne opinie wśród wielu osób.

Dla niektórych odbiorców jest to lektura prosta, dla innych trudna, tudzież nudna lub nazbyt osobista, refleksyjna, melancholijna i niejednokrotnie brzmiąca, jak wyliczanka nazwisk, miejsc i nekrologów. Ogromna różnica zdań w tak wąskim gronie czytelników, jak w naszym klubie skłania do refleksji, że być może Autorka próbowała, jak najmocniej uwiecznić własne korzenie, upamiętnić dawnych sąsiadów, pejzaż świata, za którym tęskni, do którego chętnie wraca i w którym mimo wszystko, albo właśnie dlatego żyje pełnią życia. Dla niektórych może to być historia budząca wewnętrzny sprzeciw zwłaszcza ten dotykający wysiedlania, emigracji i prześladowań wymienionych mieszkańców Wołowca. W niektórych fragmentach powieści zbyt mocno odczuwa się żałobny nastrój i wewnętrzny bunt. Według niektórych osób tak nostalgiczna, jednoosobowa narracja narzuca negatywne emocje i zamyka czytelnikowi drogę do tych miejsc i sytuacji, które w powieści są przepiękne. Na przykład wiele z nas zachwycało się w trakcie czytania lektury pięknymi i realistycznymi opisami przyrody. Tutaj każde źdźbło trawy, każdy listek, kwiat, pąk, krzew, ptak, pagórek i dróżka ma swoje „imię” i tworzy własną historię. Kilka osób uważa, że spis nazwisk i miejsc w tej książce jest nie tylko nużącą ewidencją i wykazem tych którzy odeszli, ale częścią wspomnień i podróżą do przyjaciół z lat dziecinnych. Każdy czytelnik ma prawo do własnych opinii i przemyśleń dlatego, zachęcamy do przeczytania tej ciekawej historii ziemi, której już niema, choć geograficznie nadal istnieje.

Grażyna Serafin