|
Tradycyjnie już w ostatni piątek miesiąca odbyło się spotkanie DKK w Mielcu. Tym razem w marcu nasi klubowicze mieli „za zadanie” przeczytanie „Diuny” Franka Herberta.
„Diuna” to pierwsza część cyklu „Kroniki Diuny” napisanego przez Franka Herberta. Jest to jedna z najbardziej lubianych powieści fantastyczno-naukowych. Klasyka science fiction uznawana za fundament tego gatunku literatury. Pierwsza część powstała w 1965 r. i została nagrodzona dwiema prestiżowymi nagrodami w dziedzinie SF: Nebula i Hugo.
Pomysł Herberta na książkę pojawił się po propozycji napisania artykułu o pustyni. Artykuł ten nie powstał, ale powstało wiekopomne dzieło – sprzedane na świecie w ponad 20 milionach egzemplarzy. W Polsce ukazała się po raz pierwszy w 1985 roku w Wydawnictwie Iskry.
Autor Diuny jest jednym z najważniejszych przedstawicieli gatunku SF. Jest on niedoścignionym wzorem dla wielu pisarzy. Cechą istotną jego twórczości jest nieprawdopodobne bogactwo szczegółów, skupienie się na psychologizmie bohaterów, łączenie zagadnień z zakresu teologii, psychologii, filozofii, ekonomii, ekologii. Wszystko to sprawia, że twórczość Franka Herberta ma wymiar uniwersalny.
Autor zdążył napisać 6 części: Diuna; Mesjasz Diuny; Dzieci Diuny; Bóg imperator Diuny; Heretycy Diuny; Kapitularz Diuny.
Pozostawił po sobie dużo notatek i zarysów fabuły. Po śmierci pisarza, jego syn Brian Herbert wraz z innymi autorami kontynuował dzieło swojego ojca. Gatunek S-F po raz pierwszy zagościł w repertuarze naszego klubu. Muszę nadmienić, że upodobania czytelnicze naszych członków daleko odbiegają od S-F. Dla niektórych była to pierwsza przygoda z tym gatunkiem i to jak sami przyznali – bardzo udana. Dyskusja jak zawsze była burzliwa...