|
W dniu 26.10.2010 r. odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki przy Gminnej Bibliotece Publicznej w Kołaczycach. Tym razem tematem dyskusji
była książka Ewy Stachniak pt. „ Dysonans”. W spotkaniu wzięło udział 5 osób.
Danuta Wójcik
Recenzja
„Dysonans” Ewy Stachniak to romans obyczajowy – historia wieloletniego związku Zygmunta Krasińskiego z Delfiną Potocką i małżeństwa z Elizą Branicką.
Pisarka przedstawia w powieści obraz życia polskiej arystokracji na obczyźnie ,ścieranie się poglądów politycznych , a także konwenanse , jakie wtedy obowiązywały.
Zygmunt Krasiński poeta romantyczny żywi głębokie uczucia , ale zupełnie różne , do dwóch kobiet – Delfiny Potockiej porywającą namiętność i do Elizy Branickiej uczucie
pełne szacunku , a nawet podziwu , jako dla matki swoich dzieci."Dysonansem" ukazanym w książce jest rozdźwięk miedzy miłością romantyczną a
rzeczywistą.Jest nim również obraz samego poety , gardzącego światem materialnym, postrzeganym jako świat fałszywych działań a afirmującego jedynie świat ducha.
Sprzecznością do tak określającego swoje poglądy poety , jest Krasiński – kochanek, nie wahający się zdradzać swojej żony. A co wiecej , za pieniądze Elizy – najbogatszej kobiety swoich czasów , kupujący drogie prezenty Delfinie.Nie kochając Branickiej , żeni się z nią. Przyjmuje jej miłość i pieniądze , nie dając nic
w zamian , ale co gorsze narzuca żonie konieczność utrzymywania przyjaznych stosunków z Potocką.W szalonej głowie Zygmunta rodzi się nawet pomysł wspólnego zamieszkania. Wprowadza go natychmiast w czyn , nie zastanawiając się nad upokarzającym w tej sytuacji położeniu zarówno kochanki jak i żony.Egocentryczny poeta wyobraża sobie nawet , że obydwie wzniosą się ponad zazdrość , cierpienie i zaakceptują narzucone im role .W ten dziwny układ - popisywanie się rzekomą przyjaźnią , nikt nie wierzy.Matka Elizy i przyjaciele uważają , że tolerancja żony utwierdza tylko męża w przekonaniu o słuszności jego poczynań .Próba życia wyłącznie romantyczną miłością kończy się jednak klęską. Początkowo niewydarzona” Eliza /tak określa ją Delfina Potocka / staje się odważna i zaczyna podejmować własne decyzje , a w końcu odnosi zwycięstwo.Pod koniec życia poeta – mąż – Zygmunt Krasiński napisał wiersz dedykowany żonie
Elizie z Branickich Krasińskiej , w którym wyznaje :
„..A jednako wniwecz przemarniłem życie
Dlatego tylko , żem nie kochał ciebie.”
Jadwiga Paszkowicz