Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

W związku z przypadającą w 2012 r. 190. rocznicą urodzin oraz 130 rocznicą śmierci Ignacego Łukasiewicza przygotowana została wystawa prezentująca materiały dotyczące życia i działalności tego wybitnego człowieka związanego z naszym regionem.

Ignacy Łukasiewicz – magister farmacji, pionier światowego przemysłu naftowego, współwłaściciel patentu na destylację ropy naftowej, założyciel i prezes Krajowego Towarzystwa Naftowego, wielki patriota, kawaler Orderów św. Grzegorza i Żelaznej Korony, szambelan Stolicy Apostolskiej, działacz społeczny i gospodarczy, filantrop.

Urodził się 8 marca 1822 roku w Zadusznikach w obwodzie tarnowskim. Ojciec Józef i matka Apolonia utrzymywali się z dzierżawy wsi Zaduszniki. W latach 1832-1836 Łukasiewicz pobierał nauki u Ojców Pijarów w Rzeszowie, a następnie rozpoczął praktykę w aptece Antoniego Swobody w Łańcucie. W 1846 roku przeniósł się na dalszą praktykę do apteki Hubla w Rzeszowie. Brał udział w przygotowaniu powstania krakowskiego, w wyniku czego w 1846 r. został aresztowany i skazany na dwa lata więzienia. W 1848 r. rozpoczął pracę jako pomocnik w aptece Piotra Mikolascha we Lwowie.

W latach 1850-1852 odbył studia farmaceutyczne w Krakowie i Wiedniu. Jako magister farmacji powrócił do Lwowa, gdzie z Janem Zehem rozpoczął prace doświadczalne nad destylacją ropy naftowej otrzymując z niej naftę. Równocześnie skonstruował lampę naftową. W marcu 1853 r. oświetlił nią wystawę apteki Mikolascha, a w dniu 31 lipca 1853 r. lwowski szpital. Ta data została uznana za początek przemysłu naftowego.

Pod koniec 1853 r. przeniósł się do Gorlic i wydzierżawił miejscową aptekę. Wkrótce przystąpił do spółki i wspólnie z Trzecieskim i Klobassą założył pierwszą w Polsce i na świecie kopalnię ropy naftowej w Bóbrce pod Krosnem w 1854 r., gdzie obecnie mieści się jedyny w kraju skansen naftowy. W 1856 r. uruchomił pierwszą na świecie rafinerię nafty w Ulaszowicach pod Jasłem. W 1857 roku Łukasiewicz ożenił się ze swoją siostrzenicą Honoratą ze Stachurskich. Mieli córkę Mariannę, która zmarła po 22 miesiącach życia.

W 1858 roku Ignacy Łukasiewicz opuścił Gorlice i przeniósł się do Jasła. W nowym miejscu rozwinął ożywioną działalność farmaceutyczną, naftową i społeczną.

Zakładał kolejne kopalnie ropy na terenie krośnieńskiego i jasielskiego. Ulepszał metody rafinacji ropy, dążył do zrzeszenia przemysłowców naftowych w Galicji.

W latach 1861-1863 Łukasiewicz wybudował rafinerię i oddał się wyłącznie sprawom przemysłu naftowego. Zamieszkał w Chorkówce. Tutaj zakładał kasy brackie, prowadził działalność charytatywną w zakresie udzielania zapomóg i zasiłków. Jako radny powiatowy przez 14 lat przyczynił się do powstania burs, ochronek oraz budowy dróg i mostów. Był fundatorem szkół powszechnych w Bóbrce, Chorkówce, Żeglcach i Zręcinie. W Chorkówce założył szkołę koronkarską prowadzoną przez żonę. Zainicjował też powstanie pierwszej szkoły górnictwa naftowego w Ropience. W roku 1876 I. Łukasiewicz został wybrany posłem do Sejmu Krajowego we Lwowie i pełnił tę funkcję do końca życia. W Sejmie pracował w różnych komisjach m.in. górniczej, kultury, podatków.

W 1880 r. stanął na czele zorganizowanego przez siebie Krajowego Towarzystwa Naftowego dla Opieki i Rozwoju Przemysłu i Górnictwa Naftowego w Galicji. Dzięki Łukasiewiczowi powstało w 1882 r. pierwsze polskie pismo naftowe „Górnik”, wydawane w Gorlicach do 1886 roku. Pierwszy numer ukazał się na tydzień przed śmiercią pioniera przemysłu naftowego.

Ignacy Łukasiewicz zmarł po krótkiej chorobie 7 stycznia 1882 roku w Chorkówce i został pochowany na cmentarzu w Zręcinie. Zdobył sobie powszechne uznanie współczesnych, toteż w uroczystościach pogrzebowych wzięły udział tłumy.

Łukasiewicz jako pierwszy na świecie wykorzystał na skalę przemysłową ropę naftową. Był również wielkim społecznikiem, nazywanym „Ojcem Ignacym”. Wielu było świetniejszych, głośniejszych ludzi od niego, ale o cnotliwszego trudno. … Bóg najprostszymi środkami największe rzeczy objawia, temu też prostemu człowiekowi dane było zostać twórcą wielkiego wynalazku oświetlenia naftowego. (August Gorayski, bliski współpracownik Łukasiewicza).

Wystawę można zwiedzać od 2 do 31 stycznia br. w godzinach otwarcia Biblioteki, przy ul. Sokoła 13.