Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Urodził się 19 lutego 1812 roku w Paryżu w rodzinie magnackiej. Był synem napoleońskiego generała Wincentego i Marii z Radziwiłłów. W 1814 roku przyjechał z rodzicami do kraju i mieszkał w Warszawie oraz w majątku rodzinnym Opinogóra. Otrzymał staranne wykształcenie domowe, a jego nauczycielami byli m. in. Józef Korzeniowski i Piotr Chlebowski. Z tego okresu pochodzą najwcześniejsze próby literackie kilkunastoletniego, wybitnie uzdolnionego chłopca. W 1822 roku zmarła na gruźlicę jego matka. W latach 1826-1827 uczył się w Liceum Warszawskim, gdzie zaprzyjaźnił się z Konstantym Gaszyńskim i Stanisławem Koźmianem; prowadził potem z nimi wieloletnią korespondencję. W latach 1827-1829 studiował na wydziale prawa i administracji Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1828 roku debiutował powieścią Grób rodziny Reichstalów, drukowaną bezimiennie w Rozmaitościach Warszawskich. Pod naciskiem ojca nie wziął udziału w manifestacji patriotycznej. Zbojkotowany przez studentów, został relegowany w 1829 roku z uczelni i wyjechał na dalsze studia do Genewy. W 1830 roku zaprzyjaźnił się z młodym poetą angielskim, Henrykiem Reeve, któremu przesyłał w listach swoje drobne utwory w języku francuskim. Poznał też Adama Mickiewicza i razem z nim odbył wycieczkę do Szwajcarii. W 1831 roku wrócił do Genewy. Dowiedział się o wybuchu powstania listopadowego, ale nie wziął w nim udziału ze względu na ojca, zdecydowanego przeciwnika powstania. W 1832 roku powrócił do kraju i wyjechał wraz z ojcem do Petersburga, gdzie został przedstawiony carowi Mikołajowi I. Wymówił się od kariery dyplomatycznej złym stanem zdrowia. W 1833 roku udał się do Wiednia, a stąd do Wenecji i Rzymu. W tym czasie napisał Nie-Boską komedię oraz poznał dwie największe miłości swego życia: Joannę Bobrową i Delfinę Potocką, ale ulegając woli ojca poślubił Elizę Branicką.

Podczas swoich licznych podróży Krasiński nawiązał wiele przyjaźni, m.in.: z Juliuszem Słowackim, Augustem Cieszkowskim, Stanisławem Małachowskim, poznał też Cypriana Kamila Norwida. Te i wcześniejsze kontakty przyczyniły się do uformowania historiozoficznych poglądów pisarza, stanowiących podstawę ideową arcydzieł literatury polskiej Nie-Boskiej Komedii  i Irydiona. Z bogatego dorobku literackiego pisarza wymienić należy również powieść Agaj-Han, Trzy myśli Ligenzy, Przedświt oraz Psalmy przyszłości. Dwa ostatnie z wymienionych utworów wyrażają mesjanistyczne poglądy Krasińskiego. Związany z Hotelem Lambert, był zaangażowany w jego politykę. Bezskutecznie próbował zainteresować Napoleona III sprawą niepodległości Polski. Zmarł na gruźlicę 23 lutego 1859 roku w Paryżu. Pochowany został w Opinogórze, gdzie obecnie znajduje się siedziba Muzeum Romantyzmu.

Już za życia zaliczany był do wielkiej trójki wieszczów romantyków (obok A. Mickiewicza i J. Słowackiego). Z latami osłabło zainteresowanie jego twórczością poetycką, na korzyść obszernej i ciekawej korespondencji. Współcześnie ceniony jest głównie jako dramaturg i epistolograf. W swoich listach zawarł interesujące rozważania m.in.: na temat literatury, sztuki, filozofii i wydarzeń historycznych. Stanowią one zarówno znakomity komentarz do poznania życia pisarza, jak też bezcenną kronikę i panoramę epoki.

W związku z przypadającą w lutym br. 200. rocznicą urodzin Zygmunta Krasińskiego przygotowana została wystawa prezentująca materiały dotyczące Jego życia i twórczości, m.in. cenne XIX-wieczne wydania Jego dzieł.

Wystawę można zwiedzać od 1 do 29 lutego br. w godzinach otwarcia Biblioteki, przy ul. Sokoła 13.