Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Akcja dzieje się w niewielkim mieście Opportunity w Alabanie. Trwa rozpoczęcie drugiego semestru, które obserwujemy z perspektywy czwórki bohaterów. Clarie znajduje się na szkolnym stadionie, gdzie trenuje bieganie wraz z drużyną. Tomas z pomocą najlepszego przyjaciela włamują się do biurka dyrektorki liceum, a Autumn i Sylv znajdują się w auli, gdzie słuchają nudnego wywodu o sumiennej pracy w nowym semestrze.  Kiedy uroczystość się kończy i wszyscy mają się rozejść do klas, okazuje się, że drzwi są zamknięte, a na scenę wychodzi Tyler z bronią w ręku. Obserwujemy akcję i działania ratunkowe na przemian z perspektywy każdego z bohaterów, przy okazji poznając ich powiązania z napastnikiem. Pomiędzy rozdziałami czytamy również fragmenty bloga dziewczyny, która jest córką jednego z nauczycieli i tego dnia nie poszła do szkoły oraz wpisy na Twitterze dziennikarzy i uczniów, którzy próbują dowiedzieć się, co dokładnie dzieje się w ich szkole. Jest to według mnie bardzo ciekawe i przypomina nam, że ludzie z zewnątrz nie wiedzą co dzieje się w środku. Dzięki narracji różnych osób dowiadujemy się jaką osobą był Tyler wg każdego z bohaterów. Nigdy nie mamy możliwości „wejść do głowy Tylera” i poznać jego prawdziwych motywacji. Możemy jedynie spekulować. Wydaje mi się, ze autorkę zainspirowało do tego życie, ponieważ jeśli prześledzimy najtragiczniejsze przypadki strzelanin w szkole, chociażby strzelaninę w Columbine High School, to prawdziwe motywacje  sprawców nie są znane i polega się jedynie na spekulacjach. Konstrukcja książki przypomina mi nieco „13 Powodów” Jaya Ashera. Mam na myśli to, że akcja trwa tylko jeden dzień (a sama strzelanina godzinę) i kiedy wszystko się kończy, to nie wiemy co dalej. Nie wiemy co z rodziną Tylera i Autumn, nie wiemy co ze szkołą. Zostajemy z poczuciem pustki i myślą „czy dało się zapobiec tej tragedii?” Książka bardzo mi się podobała. Nie wiem, czy autorka zainspirowała się jakimś konkretnym przypadkiem strzelaniny w szkole  czy połączyła wydarzenia z różnych, ale udało jej się  stworzyć bardzo niepokojący klimat i ciekawą postać napastnika. Jest on bardzo prawdziwy w swoim szaleństwie. I nie wybielonym, biednym, skrzywdzonym przez wszystkich chłopakiem, tylko prawdziwym psychopatą. W lutowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla młodzieży udział wzięło 10 osób. Dyskusyjny Klub Książki dla młodzieży chętnie bierze udział w różnych akcjach charytatywnych, np. dla mieleckiego schroniska dla zwierząt. Klubowicze zebrali również książki, z licytacji których dochód przeznaczony będzie na pomoc dla chorego Bartka.

Następne spotkanie w Dniu Kobiet 8 marca i książka A. Sapkowskiego: "Krew elfów".

Gabriela Snopkowska