Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Historia i zwykłe życie - Bagaż osobisty. Po marcu Agaty Tuszyńskiej

Wrześniową lekturą przemyskiego Dyskusyjnego Klubu Książki była wielogłosowa opowieść pt. Bagaż osobisty. Po marcu. Autorkami książki są Agata Tuszyńska oraz uczestniczki warsztatów mistrzowskich prowadzonych przez pisarkę w 2017 roku w Domu Spotkań z Historią: Dorota Barczak-Perfikowska, Grażyna Latos, Elżbieta Strzałkowska i Wioletta Wejman. Punktem wyjścia do napisania tej książki było wiele pytań, m.in.: Czy wspomnienie o Polsce wciąż boli i czy powinno? Czy wyjazd dla tych młodych ludzi był koniecznością czy nieuchronną potrzebą? Zdarzenia 1968 roku, to wycinek najnowszej historii, opowiadają ją nam ludzie po siedemdziesiątce pochodzenia żydowskiego. Wspominają swoje dzieciństwo i czasy młodości w Polsce, którą uważali za swoją ojczyznę. Z ich opowieści wynika, że zbyt mało wiedzieli o pochodzeniu swoich rodziców i ich wojennych przeżyciach. Czuli, iż są w ich rodzinach „tematy tabu”, wiele pytań bez odpowiedzi. Ciekawi mnie jak dzisiejszy czytelnik przyjmie to, czym autorzy historii chcą się podzielić. Jesteśmy różni, mamy inne doświadczenia i przeżycia. Czy „pamięcią bolesną” można podzielić się tak prawdziwie. Zawsze były i są tajemnice, o których milczymy… Czy opowieści o przeżyciach 1968 roku znajdą zrozumienie u dzisiejszego czytelnika, a przede wszystkim czytelnika 70+. Minęło tyle lat, bohaterowie ówcześnie młodzi, dzisiaj są dojrzałymi ludźmi, a jednak do dzisiaj przeżywają to „wypędzenie”, nadmienić trzeba, że w naszej historii było wiele „bolesnych ran” i „wypędzeń”, dlatego każdy myśli o swoim bólu. Jest to również opowieść o pięknych, trwałych przyjaźniach, które pokonały wiele trudności i trwają do dzisiaj. Jeżeli ta książka trafi do odbiorcy, który będzie wrażliwy, to może skłoni do przemyśleń o tolerancji. Nienawiść i strach zabijają bowiem w nas wrażliwość. „Bagaż osobisty. Po marcu” dostarczył mi dużej dawki wiedzy o latach 1945-1968, o historii, kulisach i mechanizmach polityki tego okresu. Dobrze jest wiedzieć więcej, nie po to, by kogoś obwiniać, ale by lepiej zrozumieć tamte czasy: trudne, bolesne, niesprawiedliwe.

L. Kiełczyńska