Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie

Spotkanie grupy DKK-u w Filii nr 8

Kristin Hannah nie trzeba nikomu przedstawiać. To autorka „Słowika”- książki bardzo lubianej i cenionej wśród czytelników. „Czasem wystarczy otworzyć drzwi do przeszłości matki, aby odnaleźć własną przyszłość” Podobnie jak w innych książkach Kristin Hannah i w tej opowieści najważniejsze są kobiety. Mamy więc dwie siostry i ich matkę. To na tych postaciach autorka skupia uwagę czytelnika. Starsza – Meredith jest mężatką, matką dwóch dorosłych córek, zajmuje się rodzinną firmą, stworzoną przez jej ojca. Młodsza – Nina jest słynną fotoreporterką, ciągle wyjeżdża do odległych krajów, tam gdzie są konflikty zbrojne lub gdzie ludzie umierają z głodu. Siostry kompletnie się od siebie różnią. Meredith jest do przesady pedantką, zarówno w pracy jak i w domu. Wszystko ma zrobione na błysk, dokładnie i starannie. Dlatego Ninę, która jest pod tym względem zupełnie inna drażni zachowanie siostry. Często się sprzeczają ze sobą także w innych sprawach. Sytuacja w domu ulega zmianie, gdy umiera ich ukochany ojciec, z którym łączyła je silniejsza więź niż z matką, która bardzo przeżywa jego śmierć. Meredith jest świadkiem dziwnego zachowywania się matki. Sądzi, że jest to choroba o podłożu psychicznym, ale w obecności lekarza, który ją bada zachowuje się normalnie. Nina zaś uważa, że matka po prostu się czegoś boi. Anja Whitson, matka Meredith i Niny to rzeczywiście dość specyficzna postać. Jest zimna i obojętna wobec córek, a miłością obdarzała jedynie męża. „Mama minęła ją i weszła do sypialni, zamykając za sobą drzwi. Jak zawsze…….świetnie znała te jej zagrania. I to było najgorsze. Wyciąganie ręki do matki nigdy nie miało sensu.” Ich ojciec przez całe swoje długie życie starał się, by ta sytuacja uległa zmianie. Kiedy córki były jeszcze małe, matka opowiadała im dziwną bajkę, której nigdy nie dokończyła. Dlatego, będąc już ciężko chory wymusza na żonie, by dokończyła swoją opowieść. Na córkach również wymusza obietnice, Meredith ma się zaopiekować matką, a Nina przypilnować by matka dotrzymała danego mu słowa. Dzięki uporowi Niny, matka zaczyna kontynuować opowieść. Po jakimś czasie Meredith i Nina zaczynają się domyślać, że ta opowieść nie do końca przypomina bajkę. Zaczynają rozumieć, że Wiera – główna bohaterka bajki - to ich matka, i tak naprawdę opowiada historię ze swojej przeszłości. To historia o jej rodzinie, młodzieńczej miłości, bólu, cierpieniu i stracie bliskich podczas oblężenia Leningradu w czasie drugiej wojny światowej. Dopiero po wysłuchaniu całej historii można uzasadnić te dziwne zachowania matki. „…Ojciec miał rację. Za sprawą bajki nawiązywała się między nimi jakaś więź……..Bajkę opowiadała zupełnie inna kobieta…………Czy to miał być prezent od niego? Prawdziwy obraz – nareszcie -kobiety, w której zakochał się przed laty?” Czy zrozumieją ją teraz? Czy będą umiały jej wybaczyć? Czy w końcu dowiedzą się jaka naprawdę jest ich matka? Czy będą umiały zbliżyć się do siebie? I wreszcie czy wszystkie trzy będą umiały powiedzieć „kocham”? Czy pomoże im w tym wspólny wyjazd na Alaskę? Ta powieść poruszy niejednego czytelnika. To co się wówczas wydarzyło przerasta naszą wyobraźnię. Nawet jeśli przeczytaliśmy dużo książek o dramatycznych losach ludzi podczas drugiej wojny światowej, to ta historia jest jeszcze inna. Dzisiejsze problemy Meredith i Niny to nic w porównaniu z tym co przeżyła Anja Whitson ( naprawdę Wiera Pietrowna Marczenko ). Ale dzięki temu obie zaczynają zastanawiać się nad sobą i próbują rozwiązać swoje problemy. Nawet Nina, która z racji swojego zawodu widziała wiele nieszczęść patrzy teraz na matkę niemal z czcią. Jak zdołała znieść taki ból? Jak w ogóle ktoś może tyle przeżyć i przetrwać? „Zimowy ogród” porusza wiele istotnych tematów w stosunkach panujących w rodzinie. Na przykładzie bohaterek opowieści autorka pokazuje nam, jak ważna jest zwykła, szczera rozmowa. Wystarczy tylko chcieć. „…Słowa naprawdę są ważne. Życie składa się z rzeczy wypowiedzianych i niewypowiedzianych…” Bardzo wyraziście został ukazany tu realizm zdarzeń podczas drugiej wojny światowej w oblężonym mieście, odciętym od świata, gdzie ludzie umierają nawet na ulicy z zimna i głodu. To także opowieść o umiejętności wybaczania i dawania sobie drugiej szansy. Kristin Hannah świetnie pokazała głębie ludzkich emocji, nagromadzonych przez długie lata w domu rodzinnym. Tą książką autorka po raz kolejny udowodniła, że potrafi świetnie pisać. „…Może tak właśnie miało być, tak czasem toczą się ludzkie losy i układa życie. Są w nim bowiem i radość, i smutek, a sztuka polega na tym, by przeżyć jedno i drugie, lecz mocniej trzymać się radości.”

Małgorzata Świder

"Zimowy ogród" to powieść niezwykła- to epicka historia miłosna i jednocześnie kameralny portret kobiet na życiowych rozdrożach. Głównymi bohaterkami są Anja Whitson i jej dwie córki : Meredith i Nina. Meredith została w domu, zajmuje się rodziną, dziećmi i rodzinną firmą. Młodsza Nina wyruszyła w świat i została słynną fotoreporterką. Kiedy ich ojciec ciężko zachorował, obie siostry wraz z matką są cały czas przy nim. Nawet w tak trudnych chwilach matka jest wobec nich zimna i obojętna. Jak zauważyły córki serce swe poświęca w większości pielęgnacji ogrodu, w którym przebywa godzinami nie zważając na pogodę i jak jest ubrana. Doszły więc do wniosku, że tu tkwi klucz do rozwiązania dylematu jej zachowania. Umierający ojciec wymusza na żonie obietnicę, że ma ona opowiedzieć córkom bajkę, którą rozpoczęła wiele lat temu, lecz nigdy nie skończyła. Historia, którą usłyszą od matki okaże się zaskakująca – to opowieść o wieloletniej, wielkiej miłości, która zaczęła się w mroźnym Leningradzie w czasie drugiej wojny światowej, a finał rozegrał się współcześnie na Alasce. Nina obsesyjnie chce dociec prawdy, gdyż wyczuwa że owa bajka jest traumatyczną historią życia matki. I co najważniejsze nie myliła się. W powieści poznajemy Anję Whitson, piękną kobietę, którą mąż kochał i rozumiał jej rozterki psychiczne. Znał on prawdę o tym, że straciła w czasie wojny całą swoją rodzinę, w tym dwoje małych jeszcze dzieci. Ona sama naprawdę miała na imię Wiera. Po tej traumie na szczęście trafiła na dobrego człowieka – byłego żołnierza, który otoczył ją bezwzględną miłością i zrozumieniem. Wiera i jej drugi mąż przeszli przez piekło wojny w najgorszym tego słowa znaczeniu. Kiedy mąż umiera, córki pragną zbliżyć się do niej, ale ona znów zamyka się w swym bólu i nie zamierza się do swych dorosłych córek jakoś dostosować. I przeznaczenie, czy też szczęśliwy przypadek sprawia, że matka snując niedokończoną opowieść o oblężeniu Leningradu natrafia na człowieka, który nagrywa to na taśmy. Mają one być materiałem dokumentującym cierpienia ludności na skutek działań wojennych. Te dokumentalne nagrania Wiera wraz z córkami osobiście przekazuje do właściwych rąk pod wskazany adres na odległej Alasce. Jest to adres prywatny. Tam Wierę i jej córki spotka niespodzianka, po której matka na nowo odżywa i czuje się szczęśliwa. Cała ta historia sprawiła, że Meredith i Nina podjęły wyzwanie, by spróbować stworzyć szczęśliwą rodzinę. Czy im się to uda? Czy matka wreszcie się odblokuje i zmieni swój stosunek do córek? „Zimowy ogród” to bardzo poruszająca opowieść o silnych kobietach, ich wzajemnych relacjach oraz trudnej przeszłości jednej z nich, która diametralnie może zmienić przyszłość wszystkich trzech. Powieść mówi o rodzinie, miłości, bólu, cierpieniu, sile, wytrwałości i przebaczeniu. Podobało mi się bardzo zakończenie całej historii, wywołało u mnie wiele wzruszeń i emocji.

Bogdana Turzańska